Το κυνήγι της ουράς

Στις περισσσότερες αμερικάνικες ταινίες (περιπέτειες, κωμωδίες ή ρομάντζα, για να μην αναφέρουμε τις αστυνομικές) υπάρχει μια σκηνή που κάποιο πρόσωπο είτε συλλαμβάνεται, δικάζεται κι οδηγείται στη φυλακή, είτε αποφυλακίζεται. Οχι άδικα, μάλλον. Οι ΗΠΑ έχουν και εδώ μια ακόμη παγκόσμια πρωτιά, σύμφωνα με έρευνα του "Pew Center on the States", που δημοσιεύουν σήμερα οι Τάϊμς της Νέας Υόρκης.

Τα ευρήματα της έρευνας, που χρησιμοποίησε ως "αναφορά" όχι το σύνολο του πληθυσμού (όπως κάνει το Υπουργείο Δικαιοσύνης στις δικές του μελέτες) αλλά μόνο τους ενήλικες, είναι εντυπωσιακά: περισσότεροι από 1 στους 100 ενήλικες στις ΗΠΑ είναι στη φυλακή. 1,6 εκατ. ενήλικες από τα 230 εκατ. που αριθμεί η χώρα είναι έγκλειστοι, ήτοι κάθε 99,1 ενήλικες ένας είναι φυλακισμένος. Δεύτερη και πολύ κοντά σε απόλυτους αριθμούς έρχεται η Κίνα με 1,5 εκατ. στις φυλακές, αν όμως αναχθούν οι αριθμοί στους πληθυσμούς των δύο χωρών η διαφορά μεγαλώνει.

Τα στοιχεία γίνονται σχεδόν απίστευτα αν δεί κανείς ξεχωριστά κάποιες πληθυσμιακές ομάδες, όπως τους ισπανόφωνους και τους μαύρους όπου η σχέση είναι 1/36 και 1/15 αντίστοιχα. Κάθε 15 μαύρους ενήλικες ο ένας είναι στη φυλακή. Αλλά και στο γυναικείο πληθυσμό (από 35 έως 39 ετών) οι μαύρες κρατούν πάλι τα σκήπτρα εν σχέσει προς τις λευκές: 1/100 και 1/355 λένε τα στοιχεία αντίστοιχα.

Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά τα στοιχεία της έρευνας που προκαλούν σκέψεις: Το 2007 οι αμερικανικές πολιτείες δαπάνησαν 44 δισ. δολλάρια για το σωφρονιστικό σύστημά τους, ενώ το ποσό αυτό για το 1987 ήταν 10,6 δισ.

Οι ΗΠΑ, όπως και άλλες χώρες, προσπαθούν να ξεμπλέξουν από το "κυνηγητό της ουράς τους", στο οποίο έχουν επιδοθεί τα τελευταία, τουλάχιστον 50, χρόνια. Για να μειώσουν τα ποσοστά εγκληματικότητας φυλακίζουν περισσότερους και ευκολότερα, πράγμα που αυξάνει τις δαπάνες και αυτές με τη σειρά τους φέρνουν νέους φόρους. Προσπαθώντας να γίνει κανείς "λογικότερος" στο ποιοί θα οδηγούνται στις φυλακές, υπάρχει ο κίνδυνος να αυξηθεί η εγκληματικότητα, τονίζει Πολ Κασέλ καθηγητής νομικής στο πανεπιστήμιο της Γιούτα. Κάθε επιλογή έχει το κόστος της που όπως και νάχει είναι βαρύ.

(Η φωτογραφία έχει ληφθεί από εδώ)

1982

Το 1982 ξεκινάει και τελειώνει ο πόλεμος των Φώκλαντ (μεταξύ Αγγλίας και Αργεντινής), η SONY βγάζει στο εμπόριο το πρώτο compact disc player (μοντέλο CDP-101), η Ιταλία κερδίζει 3-1 στο τελικό του Μουντιάλ τη Γερμανία, καταργείται το κούρεμα με την "ψιλή" στο στρατό, παίζεται στον κινηματογράφο το έργο "One from the heart" του Κόπολα, ακούγεται το τραγούδι "Last night a dj saved my life"



Last night a deejay saved my life
Last night a deejay saved my life, yeah
‘Cause I was sittin’ there bored to death
And in just one breathe he said
“You got get up, you got get up, you got get down girl”
You know you drive me crazy, baby
You got me turnin’ to another man

Called you on the phone no one’s home
Baby, why you leave me all alone
And if it wasn’t for the music
I don’t know what I’d do, yeah

Last night a deejay saved my life
Last night a deejay saved my life from a broken heart
Last night a deejay saved my life
Last night a deejay saved my life with a song
You know I hopped into my car, didn’t get very far, no
Because I had you on my mind, why be so unkind
You got your women all around, all around this town
But I was trapped in love with you and I didn’t know what to do
But when I turned on my radio
I found out all I needed to know
Check it out
Last night a deejay saved my live
Last night a deejay saved my life from a broken heart
Last night a deejay saved my life
Last night a deejay saved my life with a song

Last night a deejay saved my life
Last night a deejay saved my life from a broken heart
Last night a deejay saved my life
Last night a deejay saved my life with a song
Hey, listen up to your local deejay
You better hear what he’s got to say

There’s not a problem that I can’t fix
‘Cause I can do it in the mix
And if your man gives you trouble
Just move out on a double
And you don’t let it trouble your brain
‘Cause away goes trouble down the drain
Said away goes trouble down the drain

Well, alright
Dub time
Last night a deejay saved my life

There’s not a problem that I can’t fix
‘Cause I can do it in the mix
‘Cause I can do it in the mix
In the mix, in the mix, in the mix, in the mix
In the mix, in the mix, in the mix, in the mix
In the mix, in the mix

Φωνές που δεν ακούγονται συχνά

Το πλαίσιο που περιβάλλει, αν δεν ορίζει, επί αρκετό καιρό μεγάλο τμήμα της "επικαιρότητας", δηλαδή η πάση θυσία "αποκάλυψη", καταγραφή και αποθήκευση κάθε προσωπικής στιγμής "γνωστών και αγνώστων" συμπολιτών μας, ώστε να ακολουθήσει εν χορδαίς και οργάνοις η διαπόμπευση (που συχνά αποκαλείται προκλητικά "δημόσιος έλεγχος", χωρίς να εξεγείρονται και πολλοί εξ ημών) αφορά η απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, αποσπάσματα της οποίας ακολουθούν:

"... Με την εκκαλουμένη απόφαση έγινε δεκτή αίτηση ακυρώσεως του εφεσίβλητου και ακυρώθηκε η ... απόφαση του ... , με την οποία ο εφεσίβλητος τιμωρήθηκε πειθαρχικά με την ποινή της ... για διαγωγή ασυμβίβαστη προς την ιδιότητα του αξιωματικού και το από ... πρακτικό γνωμοδοτήσεως του ..., εν όψει του οποίου εκδόθηκε η αναφερθείσα απόφαση του ...

3. Επειδή όπως προκύπτει από τα στοιχεία του φακέλου, ο εφεσίβλητος (με βαθμό ...) έγγαμος με ανήλικο παιδί, τιμωρήθηκε με την προαναφερθείσα ποινή, διότι η Διοίκηση του καταλόγισε διαγωγή ασυμβίβαστη προς την ιδιότητα του αξιωματικού κατά την διάταξη ... του νόμου ... , με την ακόλουθη αιτιολογία: (α) αυτός συνήψε εξωσυζυγικό δεσμό με την (ιδιώτιδα) ..., κατά το χρονικό διάστημα των ετών ... κατά το οποίο υπηρετούσε στο ..., από τον οποίο γεννήθηκε ένα παιδί. Ο εφεσίβλητος αναγνώρισε το τελευταίο παιδί νομίμως. Η άποψη της αναφερθείσας γυναίκας ότι η γέννηση του εν λόγω παιδιού ήταν δική της επιλογή, δεν απαλλάσσει ούτε περιποιεί τιμή στον έγγαμο με παιδί αξιωματικό. (β) Ο ίδιος συνήψε ερωτικές σχέσεις με την ..., άγαμη, κατά χρόνο κατά τον οποίο αυτός μεν υπηρετούσε σε ..., η δε ... σε ... (μονάδες που συστρατωνίζονται και διοικητικά υπάγονται στον ίδιο διοικητή). Μετά την μετάθεσή του στην ... το μήνα ... του έτους ... , ο εφεσίβλητος διέμενε με την οικογένειά του, οι δε συναντήσεις του με τη (συνάδελφό του) αυτήν υπήρξαν ευκαιριακές. Συνέπεια της σχέσεως αυτής ήταν η εν λόγω ... να ερωτευθεί παράφορα τον εφεσίβλητο, όταν δε αυτή διαπίστωσε ότι ο δεσμός τους δεν είχε μέλλον και οδηγείτο σε αδιέξοδο, καθ’ όσον αυτός δεν είχε πρόθεση να διαζευχθεί τη σύζυγό του και να επισημοποιήσει με οποιοδήποτε τρόπο τις σχέσεις τους, διαταράχθηκε ο συναισθηματικός της κόσμος και τα αισθήματα αγάπης της προς αυτόν μεταβλήθηκαν σε απογοήτευση και μίσος, καταλήφθηκε από μανία αυτοκαταστροφής και θελήσεως αφαιρέσεως της ζωής του εφεσίβλητου και τελικώς αυτή στις ... αυτοκτόνησε. (γ) Ο εφεσίβλητος δεν συνειδητοποίησε πλήρως το μέγεθος των αισθημάτων και την ψυχική κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει η (μετέπειτα αυτόχειρας) και δεν προσπάθησε να την βοηθήσει στον απεγκλωβισμό της από την ολέθρια σχέση, όπως αυτή τελικά εξελίχθηκε (δ) Η σύναψη των σχέσεων με το συγκεκριμένο πρόσωπο, στον ιδιαίτερα ευαίσθητο επαγγελματικό χώρο του Στρατού αλλά και η μοιραία κατάληξη της σχέσεως αυτής, έτρωσαν το κύρος και την αξιοπρέπεια του αξιωματικού.

4. Επειδή το Σύνταγμα ορίζει ... ότι ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας, στην δε ... ότι καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφ’ όσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη, ενώ στην παράγραφο ... ότι η κατοικία του καθενός είναι άσυλο και ότι η ιδιωτική και οικογενειακή ζωή του ατόμου είναι απαραβίαστη...

6. Επειδή κατά την έννοια των προαναφερθεισών συνταγματικών διατάξεων, η ερωτική ζωή περιλαμβάνεται στον πυρήνα της απαραβίαστης σφαίρας της ιδιωτικής ζωής που προστατεύεται από το Σύνταγμα. Τον πυρήνα αυτόν δεν μπορεί να προσβάλλει κανείς (δημόσια αρχή ή ιδιώτης) με οποιοδήποτε τρόπο (ΣτΕ 3545/2002 7μ., 554/2003 7μ.) και ειδικότερα με την άσκηση αυτοτελούς πειθαρχικού ελέγχου της ερωτικής ζωής οποιουδήποτε προσώπου. Περαιτέρω τα συνταγματικά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της ελεύθερης αναπτύξεως της προσωπικότητας, κατοχυρώνονται και υπέρ των προσώπων που τελούν σε καθεστώς ειδικής σχέσεως εξουσιάσεως προς το Κράτος, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται οι αξιωματικοί των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίοι έχουν υποχρεώσεις για την άμυνα της Χώρας και συνδέονται με οικειοθελή ειδική σχέση με το Κράτος. Κατά την άσκηση των εν λόγω δικαιωμάτων τους οι υπηρετούντες στις Ένοπλες Δυνάμεις υπόκεινται τόσον στους γενικούς περιορισμούς τους οποίους επιβάλλει ο νόμος για κάθε πρόσωπο όσον και σε ειδικότερους περιορισμούς που δικαιολογούνται από την φύση της σχέσεώς τους με το Κράτος και των συναφών υποχρεώσεών τους που απορρέουν από αυτή την σχέση, οι οποίοι, πάντως, είναι ελέγξιμοι με βάση την αρχή της αναλογικότητας και δεν επιτρέπεται να αναιρούν, στην ουσία τους, τα μνησθέντα δικαιώματα και την αναγνωριζόμενη γενική έκταση εφαρμογής τους (βλ. ΣτΕ 1560, 573/2005, 3356/2004 7μ., 251/2001, 1802/1986)...

8. Επειδή κατά τα προαναφερθέντα, η κατά το Σύνταγμα απαραβίαστη σφαίρα της ιδιωτικής ζωής, στην οποία περιλαμβάνεται η ερωτική ζωή, από μόνη της, δεν μπορεί να ελέγχεται πειθαρχικά από τις διοικητικές αρχές. Ειδικότερα, κατά την έννοια του Συντάγματος, η σύναψη, η διατήρηση και η διάλυση ερωτικών σχέσεων δεν μπορεί, αυτοτελώς, να χαρακτηρισθεί ως ανάρμοστη ενέργεια ή συμπεριφορά ή ως ασυμβίβαστη διαγωγή προς την ιδιότητα του αξιωματικού των Ενόπλων Δυνάμεων, εκτός αν συνάπτεται αμέσως με την άσκηση των καθηκόντων του και την εν γένει ομαλή λειτουργία της υπηρεσίας ή συνοδεύεται από παραβάσεις του υπηρεσιακού καθήκοντος ή εκμετάλλευση της υπηρεσιακής ιδιότητας ή από επίμεμπτες εν γένει πράξεις εν όψει των ειδικών συνθηκών που εκάστοτε συντρέχουν (βλ. ΣτΕ 3528/1974, 2606/1973).

9. Επειδή στην παρούσα υπόθεση, σύμφωνα με τα ιστορηθέντα, η αιτιολογική βάση την οποία η Διοίκηση επικαλείται για την τιμωρία του εφεσίβλητου με την αναφερθείσα πειθαρχική ποινή, που αφορά την σύναψη από αυτόν των δύο εξωσυζυγικών σχέσεων και την γέννηση παιδιού από την πρώτη από αυτές, δεν είναι νόμιμη, διότι τα στοιχεία αυτά ανάγονται αποκλειστικά στην απαραβίαστη κατά το Σύνταγμα σφαίρα της ιδιωτικής - ερωτικής ζωής του, κατά τα προεκτεθέντα. Εξ άλλου η Διοίκηση δεν καταλογίζει στον εφεσίβλητο ότι δεν τήρησε την επιβεβλημένη από τις συνθήκες διακριτικότητα ως προς τις σχέσεις αυτές ή ότι οι πράξεις που του αποδόθηκαν συντέλεσαν στην μη εκτέλεση του υπηρεσιακού καθήκοντός του ή επέδρασαν στην μη ομαλή λειτουργία της υπηρεσίας του. Οι εξωσυζυγικές σχέσεις του εφεσίβλητου, οι οποίες από μόνες τους δεν είναι ποινικά κολάσιμες, δεν εξήλθαν της σφαίρας του ιδιωτικού βίου του, ενώ ο ίδιος, άλλωστε, προέβη, κατά τα προβλεπόμενα από τον νόμο, στην αναγνώριση του παιδιού που απέκτησε από την σχέση του με την .... Περαιτέρω, στην αιτιολογική βάση, της οποίας γίνεται επίκληση για την επίδικη τιμωρία, που αφορά την αυτοκτονία της ... , η Διοίκηση ναι μεν συνδέει την αυτοκτονία της τελευταίας με την σχέση της με τον εφεσίβλητο, δεν αιτιολογεί όμως τον αιτιώδη σύνδεσμο της αποδιδόμενης από το πειθαρχικό όργανο συμπεριφοράς του προς την ενέργειά της αυτή. Η συνδρομή όμως του συνδέσμου αυτού είναι αναγκαία προκειμένου να αποδοθεί πειθαρχική ευθύνη σε αυτόν κατά την διάταξη του ... Συνεπώς, ως προς το σημείο αυτό, η επιβολή της ποινής δεν αιτιολογείται επαρκώς, είναι όμως αυτονόητο ότι η Διοίκηση θα μπορούσε να επανέλθει στην υπόθεση μετά την ακύρωση της πειθαρχικής αυτής ποινής εάν θα υφίσταντο επαρκή προς τούτο στοιχεία. Για τους προεκτεθέντες λόγους η αιτιολογία της επίδικης ποινής είναι πλημμελής και ορθώς, αν και με διαφορετική αιτιολογία, το δικάσαν ... δέχθηκε την αίτηση ακυρώσεως του εφεσίβλητου. Επομένως όλα τα περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την κρινόμενη έφεση πρέπει να απορριφθούν ως αβάσιμα. Ειδικότερα είναι απορριπτέοι ως απαράδεκτοι οι ισχυρισμοί που προβάλλονται με την έφεση με την επίκληση διατάξεων ... διαφορετικών από εκείνες που εφάρμοσε η Διοίκηση κατά την επιβολή της πειθαρχικής ποινής στον εφεσίβλητο...

Διά ταύτα - Απορρίπτει την έφεση..." .

Για την αντιγραφή

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Η φωτογραφία από το σκίτσο του Thomas Kerr έχει ληφθεί από εδώ)

Περί οδηγιών και οδηγών

Σε προηγούμενη ευκαιρία είχαμε ασχοληθεί με email που κάνουν κύκλους μεταξύ γνωστών και φίλων με υποτιθέμενο σκοπό να "ενημερώσουν" για διάφορα θέματα (ιούς υπολογιστών, ζητήματα υγείας, πρώτες βοήθειες κλπ). Σήμερα ήλθε στο ταχυδρομείο μας το παρακάτω ηλεκτρονικό μήνυμα:

"Υποδείξεις για επιβίωση μετά από σεισμό (Αποσπάσματα από το άρθρο του Doug Copp στο "Triangle of Life", επιμέλεια έκδοσης από τον Larry Linn του MAA Safety Committee, 13/4/04):

"Το όνομά μου είναι Doug Copp. Είμαι ο Αρχηγός Διάσωσης και Διευθυντής Καταστροφών της Αμερικανικής Ομάδας Διεθνούς Διάσωσης (American Rescue Team International, ARTI), μια από τις πιο έμπειρες ομάδες διάσωσης του κόσμου. Οι πληφορίες που περιέχονται σ'αυτό το άρθρο θα σώσουν ζωές στο ενδεχόμενο ενός σεισμού.

Το πρώτο κτίριο στο οποίο μπουσούλισα στα τέσσερα ήταν ένα σχολείο στη πόλη του Μεξικού κατά τη διάρκεια του σεισμού του 1985. Όλα τα παιδιά ήταν κάτω από τα θρανία. Όλα τα παιδιά κυριολεκτικά καταπλακωθήκανε σε σημείο ισοπέδωσης. Θα μπορούσαν να είχαν σωθεί άμα είχαν ξαπλώσει δίπλα στα θρανία κατα μήκος του διαδρόμου. Ήταν φρικτό, καθόλου αναπόφευκτο και αναρωτήθηκα γιατί τα παιδιά δεν ήταν στους διαδρόμους. Δεν ήξερα εκείνη τη στιγμή ότι είχε δωθεί οδηγία στα παιδιά να κρυφτούν κάτω από οποιοδήποτε έπιπλο.

Απλά, όταν τα κτίρια γκρεμίζονται, το βάρος της οροφής που πέφτει πάνω στα διάφορα αντικείμενα ή έπιπλα ενός δωματίου συνθλίβει αυτά τα αντικείμενα, αφήνοντας κάποιο χώρο ή κενό δίπλα τους. Αυτός ο χώρος είναι αυτό που αποκαλώ "τρίγωνο της ζωής". Όσο μεγαλύτερο και δυνατότερο είναι το αντικείμενο, τόσο το λιγότερο θα συμπιεστεί. Όσο λιγότερο συμπιεστεί, τόσο μεγαλύτερο το κενό και τόσο μεγαλύτερη θα είναι η πιθανότητα ο άνθρωπος που χρησιμοποιεί το κενό αυτό για την ασφάλειά του να μη τραυματιστεί.

Την επόμενη φορά που θα δείτε κτίρια που έχουν καταρεύσει στην τηλεόραση,μετρείστε τα "τρίγωνα" που έχουν σχηματιστεί. Είναι παντού. Είναι το πιό κοινό σχήμα που θα δείτε στα γκρεμισμένα κτίρια. Είναι παντού.

ΔΕΚΑ ΥΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΑΠΟ ΣΕΙΣΜΟ
1. Σχεδόν όλοι που απλά "βουτούν και κρύβονται κάτω από κάτι" όταν καταρέει ένα κτίριο συνθλίβονται μέχρι θανάτου. Οι άνθρωποι που χώνονται κάτω από αντικείμενα, όπως θρανία ή αυτοκίνητα, συνθλίβονται.

2. Οι γάτες, τα σκυλιά και τα μωρά πολύ συχνά και φυσικά διπλώνουν το σώμα τους στην εμβρυακή θέση. Πρέπει να κάνετε και εσεις το ίδιο σε περίπτωση σεισμού. Είναι ένα φυσικό ένστικτο ασφάλειας και επιβίωσης. Μπορείτε να επιβιώσετε σε ένα μικρό κενό. Πηγαίνετε δίπλα σε ένα αντικείμενο,δίπλα σε ένα καναπέ, δίπλα σε ένα ογκώδες αντικείμενο που θα συμπιεστεί ελαφρά αλλά θα αφήσει ένα κενό δίπλα του.

3. Τα ξύλινα κτίρια είναι η ασφαλέστερη κατασκευή που μπορεί κανείς να βρεθεί κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Το ξύλο είναι ελαστικό και κινείται με τη δύναμη του σεισμού. Αν όντως ένα ξύλινο κτίριο καταρεύσει, δημιουργούνται μεγάλα κενά επιβίωσης. Επιπλέον, ένα ξύλινο κτίριο έχει λιγότερη συμπυκνωμένη μάζα όταν καταρεύσει. Τα κτίρια από τούβλα θα σπάσουν σε πολλά ατομικά τούβλα. Τα τούβλα αυτά θα προκαλέσουν πολλούς τραυματισμούς, αλλά λιγότερα πολτοποιημένα πτώματα σε σύγκριση με πλάκες από μπετόν.

4. Αν είστε ξαπλωμένος σε ένα κρεβάτι τη νύχτα και συμβεί σεισμός, απλά κυλείστε έξω από το κρεβάτι. Ένα ασφαλές κενό θα υπάρχει γύρω από το κρεβάτι. Τα ξενοδοχεία θα είναι σε θέση να πετύχουν ένα πολύ υψηλότερο ποσοστό επιβίωσης από σεισμό, απλά με το να αναρτήσουν μιά πινακίδα στο πίσω μέρος της πόρτας κάθε δωματίου, που να λέει στους ενοίκους να ξαπλώσουν στο πάτωμα δίπλα στη βάση του κρεβατιού κατά τη διάρκεια ενός σεισμού.

5. Αν συμβεί ένας σεισμός και δεν μπορείτε εύκολα να ξεφύγετε με το να βγείτε έξω από τη πόρτα ή το παράθυρο, τότε ξαπλώστε κάτω και διπλώστε το σώμα σας στην εμβρυακή θέση δίπλα σε ένα καναπέ ή σε μιά μεγάλη καρέκλα.

6. Σχεδόν όλοι που πηγαίνουν κάτω από το κούφωμα της πόρτας όταν καταρέει το κτίριο, σκοτώνονται. Και αυτό γιατί αν κάθεστε κάτω από το κούφωμα και η πόρτα πέσει προς τα μπρός ή προς τα πίσω θα συνθλιβείτε από την οροφή από πάνω. Αν ή πόρτα πέσει προς τα πλάγια θα κοπείτε στη μέση από το κούφωμα. Και στις δύο περιπτώσεις θα σκοτωθείτε!

7. Ποτέ να μη πάτε στις σκάλες. Οι σκάλες έχουν διαφορετική ιδιοσυχνότητα ταλαντώνονται διαφορετικά από το κεντρικό όγκο του κτιρίου). Οι σκάλες και το υπόλοιπο τμήμα του κτιρίου συνεχώς προσκρούουν μεταξύ τους μέχρις ότου οι σκάλες διαλυθούν εκ θεμελίων.Οι άνθρωποι που πάνε στις σκάλες πριν λάβει χώρα η οριστική διάλυσή τους, ακρωτηριάζονται φρικτά από τα σκαλοπάτια της σκάλας τη στιγμή που αυτά διαλύονται. Ακόμα και αν το κτίριο δεν καταρεύσει, μείνετε μακριά από τις σκάλες, καθόσον αυτές είναι από τα πιο πιθανά μέρη του κτιρίου να υποστούν βλάβες... "

Αν ξεπεράσει κανείς το γεγονός, ότι αντί για 10 "συμβουλές" αναφέρονται μόνο 7, μένει ένα πολύ απλό και συνάμα κρίσιμο ζήτημα για την "αξιοπιστία" - "εγκυρότητα" των "συστάσεων", με τον κατηγορηματικό μάλιστα τρόπο που δίνονται.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που βλέπαμε αυτό το email κι έτσι γνωρίζαμε από παλιά, πως ο Αμερικανικός Ερυθρός Σταυρός αμφισβήτησε έντονα όχι μόνο τη χρησιμότητα αλλά και τη γενική ισχύ (για όλες τις χώρες του κόσμου, όλα τα είδη εδαφών, όλους τους οικοδομικούς κανονισμούς κλπ) των οδηγιών. Ο Ρόκυ Λόπες του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού έχει αμφιβολίες και επιφυλάξεις για το εάν και κατά πόσο ισχύουν χωρίς άλλο στις ΗΠΑ οι υποδείξεις του Ντάγκ Κοπ.

Για μία ακόμη φορά εντύπωση προκαλεί η μυστηριώδης "δύναμη" (πειθώ;), που φαίνεται να διαθέτουν αυτά τα μηνύματα, ακόμη και σε ανθρώπους που έχουν μάθει να ελέγχουν και να διασταυρώνουν κάθε πληροφορία, όπως λέγαμε και την προηγούμενη φορά.

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Mπλόγκερ στη βουλή;

Σημερινές εφημερίδες αναφέρονται στην -επ' αφορμή επερώτησης του Πασοκ προς τον Γ. Αλογοσκούφη- ανταλλαγή κοινοβουλευτικών πυρών μέρος των οποίων αφορούσε το "μπλογκ των ημερών". Να τί ακριβώς διαμείφθηκε, όπως περιλαμβάνεται στη μη τελική μορφή των πρακτικών της χθεσινής συνεδρίασης:

"... ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Σε κάθε περίπτωση, σε ερωτήσεις, δήθεν ερωτήσεις που στην ουσία είναι υιοθέτηση συκοφαντικών ισχυρισμών οι οποίοι υποβιβάζουν το επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης στη χώρα μας, εγώ δεν απαντώ. Ευχαριστώ πολύ.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ο κ. Καστανίδης έχει το λόγο για τέσσερα λεπτά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κύριε Υπουργέ, συνηθίζετε μια τακτική η οποία δεν είναι μόνο προσβλητική για τα Κοινοβουλευτικά ήθη, αλλά και για τους δημοκρατικούς θεσμούς. Ξεκινάω από την τελευταία σας αποστροφή, ότι έχετε στοιχεία, ότι όσα δημοσιεύτηκαν κατά καιρούς στο γνωστό blogspot ενδεχομένως συνδέονται με τις ερωτήσεις που υπέβαλαν ορισμένοι συνάδελφοι του ΠΑ.ΣΟ.Κ..

Σας δηλώνω εξαρχής ότι εάν δεν καταθέσετε στοιχεία, από τα οποία να προκύπτει τέτοια σύνδεση, είσαστε ένας απλός συκοφάντης, ο οποίος μάλιστα έχει υπερβεί και τα όρια του Ποινικού Κώδικα.

Δεύτερον, σας υπενθυμίζω κύριε Υπουργέ, ότι στο συγκεκριμένο blogspot κατά καιρούς, δυστυχώς για την ποιότητα της ενημέρωσης και όσων συμβαίνουν στο διαδικτυακό τόπο, έχουν συκοφαντηθεί διάφορα στελέχη διαφόρων πολιτικών κομμάτων, επιχειρηματίες, καλλιτέχνες κ.ο.κ. Δεν ξέρω μήπως θα ανήκε στη συνέχεια της δικής σας λογικής, να σκεφτόταν κάποιος πολιτικός του ΠΑ.ΣΟ.Κ. ότι, όταν εθίγετο πολιτικό πρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πιθανότατα από πίσω να βρισκόταν παράγοντας της Νέας Δημοκρατίας. Είναι, όμως, σοβαρή αντιμετώπιση αυτή;

Είναι δυνατόν να προσέρχεστε και να ομιλείτε από το Βήμα της Βουλής και να λέτε ότι διαθέτετε στοιχεία; Είναι απαράδεκτο αυτό το οποίο κάνετε. Αν δεν θέλετε να εμφανιστείτε ως απλός, κοινός συκοφάντης, που δεν του αναλογεί η κοινοβουλευτική ιδιότητα, οφείλετε πάραυτα να ανέβετε ξανά στο Βήμα και να παρουσιάσετε τα στοιχεία, ειδάλλως θα ασκήσει η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσα δικαιώματα της αναλογούν και κατά τον Κανονισμό της Βουλής και σύμφωνα με άλλες διατάξεις. Δεν σας επιτρέπουμε αυτή την αχαλιναγώγητη και αναξιοπρεπή συμπεριφορά.
Επανέρχομαι στο θέμα που συζητάμε. Τι έκανε πάλι, κυρία Πρόεδρε, ο κύριος Υπουργός; Μίλησε για τα ευρυζωνικά δίκτυα. Γνωρίζει, είμαι σίγουρος και ανάγνωση και γραφή. Συνεπώς, αν αναγνώσει τον τίτλο της ημερησίας διατάξεως, όπως διενεμήθη από το Προεδρείο και τις υπηρεσίες της Βουλής, θα δει το εξής: Έχει θέμα «Άρνηση κατάθεσης στη Βουλή σχετικών διαγωνισμών – Περιφρόνηση της διαδικασίας του κοινοβουλευτικού ελέγχου».

Αυτό που συζητάμε, κύριε Υπουργέ, δεν είναι η ουσιαστική πολιτική σας, υπαρκτή ή ανύπαρκτη, για τα ευρυζωνικά δίκτυα, αλλά η άρνησή σας να καταθέσετε απαντήσεις για σειρά θεμάτων που αφορούν μεταξύ άλλων δικαστικές προσφυγές και μετατάξεις.
Ας προσφύγω στη δική σας λογική προς ώρας και να δεχτώ ότι η μεγαθυμία σας, σας υποχρεώνει να απαντάτε επί ερωτήσεων Βουλευτών του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που δεν είναι σκανδαλοθηρικές. Γιατί τότε δεν απαντήσατε μέχρι τώρα σ’ αυτές;

Ας υποθέσω επίσης ότι η ναπολεόντεια στάση σας να κρίνετε τους πάντες και τα πάντα, σας οδηγεί στο ασφαλές συμπέρασμα ότι ορισμένοι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ. μπορεί να θέλουν σκανδαλοθηρικές συζητήσεις. Μαζί σας, λοιπόν, και εγώ, ας προστρέξω στην άρνηση αυτών των ερωτήσεων.

Δικαστικές προσφυγές που έχουν υποβληθεί από υπαλλήλους σας, για τις κρίσεις προϊσταμένων είναι σκανδαλοθηρικό θέμα; Μετατάξεις, τις οποίες έχετε κάνει και για τις οποίες ζητούμε στοιχεία, είναι σκανδαλοθηρικό θέμα; Ο προσελθών στη Βουλή κατά τη συζήτηση σχετικής ερώτησης Υφυπουργός σας κ. Μπέζας αρνήθηκε επίσης να δώσει τα ονόματα των μεταταγέντων και κατά τη συζήτηση εκείνη ο Αντιπρόεδρος της Βουλής κ. Σούρλας του υπέδειξε ότι οφείλει, σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής των Ελλήνων, να καταθέσει τα στοιχεία από τη στιγμή που το ζητούν ερωτώντες Βουλευτές και το αρνήθηκε.

Θεωρείτε ότι αυτά ανήκουν στο χώρο της συζητήσεως των σκανδάλων; Τότε, τι δεν είναι κατά την άποψή σας σκάνδαλο; Τι αποτελεί συζήτηση που προστατεύει το δημόσιο συμφέρον; Ποια είναι η συζήτηση η οποία κατατείνει στον έλεγχο των πράξεων ή παραλείψεων συγκεκριμένου Υπουργού ή της ηγεσίας συνολικότερα ενός Υπουργείου;
Και επειδή ακριβώς είμαι σίγουρος ότι αυτά τα καταλαβαίνετε, γι’ αυτό και έχω την πεποίθηση ότι στην προκειμένη περίπτωση, επειδή ακριβώς τα καταλαβαίνετε, δεν ισχύει το παγκοσμίως γνωστό ρηθέν «όταν το δάχτυλο δείχνει το φεγγάρι, ο ηλίθιος κοιτάζει το δάχτυλο». (Χειροκροτήματα από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Υπουργέ, έχετε το λόγο.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Είναι αυτονόητο ότι δεν θα παρακολουθήσω τον Κοινοβουλευτικό Εκπρόσωπο του ΠΑ.ΣΟ.Κ. στον πολιτικό κατήφορο που κατέβηκε. Εγώ θα σας δώσω τα στοιχεία. Υπήρξε ένα δημοσίευμα στο συγκεκριμένο ιστολόγιο, την Τετάρτη 4 Ιουλίου 2007. Στις 5 Ιουλίου 2007 υπήρξε ερώτηση και αίτηση κατάθεσης εγγράφων από κάποιους συναδέλφους του ΠΑ.ΣΟ.Κ., η οποία ξεκίνησε ως εξής: «Σύμφωνα με ηλεκτρονικό δημοσίευμα πριν από μερικές εβδομάδες...
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Και λοιπόν;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Πλήρης υιοθέτηση του δημοσιεύματος. Δεύτερον…
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Όπως και των εφημερίδων.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Δεν είναι το ίδιο.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριοι συνάδελφοι, σας παρακαλώ.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Τρίτη 3 Δεκεμβρίου 2007, αντίστοιχο συκοφαντικό δημοσίευμα το οποίο στρέφεται προσωπικά κατ’ εμού και συνεργατών μου. Στις 3 Δεκεμβρίου κατατίθεται ερώτηση πάλι από Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Τι σημαίνει αυτό; Ποια είναι η σχέση;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): 13 Δεκεμβρίου του 2007: Ανώνυμο συκοφαντικό δημοσίευμα στο συγκεκριμένο ιστολόγιο υιοθετείται στις 17 Δεκεμβρίου με ερώτηση που καταθέτουν συνάδελφοι Βουλευτές του ΠΑ.ΣΟ.Κ.. Τρία στοιχεία –δεν χρειάζεται να σας καταθέσω τριάντα τρία- φτάνει αυτό, για να δείξει το ποιόν της αντιπολίτευσης, το οποίο επιχειρείτε να κάνετε! (Θόρυβος-διαμαρτυρίες από την πτέρυγα του ΠΑ.ΣΟ.Κ.)

Επειδή δεν μπορείτε να κάνετε αντιπολίτευση σε πολιτικά ζητήματα –άλλωστε, επερωτήσεις επί σοβαρών πολιτικών ζητημάτων δεν έχουν κατατεθεί από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑ.ΣΟ.Κ., δεν είχα τη χαρά να έλθω εδώ μετά από πρόσκληση των συναδέλφων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. να απαντήσω σε σοβαρά πολιτικά ζητήματα- ...
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Δεν απαντάτε!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): ...έχετε υιοθετήσει μια πολιτική κατασυκοφάντησης και σπίλωσης. Αυτή την πολιτική σας τη χαρίζουμε. Εμείς δεν πρόκειται να σας παρακολουθήσουμε. Τώρα, ως προς τα υπόλοιπα θέματα που τέθηκαν στην επερώτηση του κ. Ρόβλια, αυτά έχουν απαντηθεί από τον συνάδελφο τον κ. Μπέζα και έχουν απαντηθεί επαρκώς. Αν θέλετε προσωπικά δεδομένα για τους υπαλλήλους, μπορείτε να τα ζητήσετε από εκείνους που έχουν κάνει τις προσφυγές. Δεν έχουμε εμείς τις προσφυγές που έχουν κάνει οι υπάλληλοι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Ποιος τις έχει;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ευχαριστώ, κύριε Υπουργέ.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Κυρία Πρόεδρε, μπορώ να έχω το λόγο;
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ορίστε, κύριε Καστανίδη, έχετε δύο λεπτά.
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Δεν ξέρω αν ο κύριος Υπουργός διαθέτει τριάντα τρεις ερωτήσεις ή στοιχεία. Κύριε Υπουργέ, είναι ηλίου φαεινότερον ότι αν κανείς, περιοδειολογόντας μέσα στα blogspots, αρυσθεί κάποια στοιχεία και τα χρησιμοποιήσει, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει οποιαδήποτε σχέση μεταξύ αυτού που επερωτά ή ρωτά και αυτού που έγραψε, ανευθύνως ενδεχομένως, στο blogspot.
ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΠΑΠΑΚΩΣΤΑ-ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟΥ: Ανευθύνως ερωτάτε!
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΚΑΣΤΑΝΙΔΗΣ: Καμία απολύτως σχέση! Διότι αυτό το οποίο ισχυριστήκατε είναι ότι υπάρχει σχέση πολιτική, υπηρεσιακή –δεν ξέρω ποια άλλη- μεταξύ αυτών που γράφουν σε ένα blogspot –το συγκεκριμένο- και μεταξύ αυτών που ερωτούν! Αυτό ισχυριστήκατε. Και γι’ αυτό σας εγκαλέσαμε να δώσετε στοιχεία!

Όμως, όπως ξέρετε, κυρία Πρόεδρε, μπορεί να γραφτούν διάφορα πράγματα σε πολλά περιοδικά, σε εφημερίδες, να ακουστούν στα ηλεκτρονικά μέσα μαζικής ενημέρωσης και κάποιος, με βάση την πληροφορία –ανεξαρτήτως αν την ελέγχει ή όχι- να εκθέσει την άποψή του. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει σχέση μεταξύ του γράφοντος ή εκφωνούντος και του ερωτώντος! Άρα, λοιπόν, καταλαβαίνουμε ότι στην προκειμένη περίπτωση μάλλον ισχύει το «απορία ψάλτου, βηξ».

Ταυτόχρονα, σας υπενθυμίζω, κύριε Υπουργέ και κάτι ακόμα. Αλίμονο αν στελέχη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. που εβλήθησαν στο συγκεκριμένο blogspot είχαν την άποψη ότι μπορεί συνάδελφοί σας από την Κυβέρνηση, το Κόμμα σας, να σχετίζονται με αυτούς που έγραφαν στο blogspot.

ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ολοκληρώθηκε η συζήτηση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση, κυρία Πρόεδρε.
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Ορίστε, κύριε Υπουργέ, έχετε ένα λεπτό.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Επειδή γίνεται πάλι μια προσπάθεια διαστρέβλωσης αυτών που είπα, εγώ είπα ότι δεν μπορώ και δεν θέλω να πιστέψω ότι ενδέχεται να υπάρξει κάποια σχέση μεταξύ των συκοφαντικών ισχυρισμών που εμφανίζονται στο συγκεκριμένο ιστολόγιο και των ερωτήσεων που εν συνεχεία υποβάλλουν κάποιοι συνάδελφοι από την Αξιωματική Αντιπολίτευση. Είναι συγκεκριμένοι αυτοί οι συνάδελφοι και δεν κάνουν καμία άλλη δουλειά, είναι το πολιτικό τους «είναι» μόνο αυτό.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Κυρία Πρόεδρε, με συγχωρείτε.
Επειδή η επερώτηση είναι δική μου, κύριε Υπουργέ, θέλω να διευκρινίσετε αν εννοείτε εμένα. Εμένα αυτό με ενδιαφέρει.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗΣ (Υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών): Όχι.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΡΟΒΛΙΑΣ: Δεν εννοείτε εμένα. Σας ευχαριστώ πολύ.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΡΧΙΜΑΚΗΣ: Να πει ποιον εννοεί!
ΠΡΟΕΔΡΕΥΟΥΣΑ (Έλσα Παπαδημητρίου): Κύριε Καρχιμάκη, πήρε την απάντηση που ζήτησε ο κ. Ρόβλιας –με πολύ ευπρέπεια, οφείλω να σημειώσω...".

Για την αντιγραφή

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Μπλόγκερ στα παράθυρα;

Ο Miles Davis και ο John Coltrane ερμηνεύουν ζωντανά το 1958 τo "SO WHAT" του πρώτου, που τον Αύγουστο του 1959 περιλήφθηκε στο δίσκο του "Kind of Blue"

Φιλμογραφία Ντ. Ντ. Λιούϊς

Πολλά λέγονται και γράφονται εδώ και αρκετές ημέρες για το Ντάνιελ Ντέϊ Λιούϊς και -μετά το χθεσινό όσκαρ του α' αντρικού ρόλου που κέρδισε- αυτό θα συνεχισθεί για πολύ ακόμη. Να τί έχει "γυρίσει" μέχρι σήμερα:

There Will Be Blood (2007)
The Ballad of Jack and Rose (2005)
Gangs of New York (2002)
The Boxer (1997)
Crucible (1996)
In the Name of the Father (1993)
The Age of Innocence (1993)
The Last of the Mohicans (1992)
Eversmile, New Jersey (1989)
My Left Foot (1989)
Nanou (1988)
Stars & Bars (1988)
The Unbearable Lightness of Being (1988)
My Beautiful Laundrette (1986)
A Room With A View (1986)
The Insurance Man (1985)
The Bounty (1984)
Gandhi (1982)
How Many Miles to Babylon? (1982)
Sunday, Bloody Sunday (1971)

(Η φωτογραφία έχει ληφθεί από εδώ)

Τόλμη και γοητεία

Το άρθρο του Π. Τσίμα είναι από τα χθεσινά ΝΕΑ

"Αν συγκρίνει κανείς την υπό διαπραγμάτευση πρόταση Νίμιτς με την προηγούμενη αντίστοιχη πρόταση, το προ 16ετίας «πακέτο Πινέιρο», τέσσερις κρίσιμες διαφορές (και μερικές μελαγχολικές διαπιστώσεις) προκύπτουν.

Η πρώτη διαφορά αφορά τη διαδικασία. Η μεσολάβηση του 1992 ήταν μια πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της οποίας η Ελλάδα ήταν μέλος. Αθήνα και Σκόπια δεν ήταν, συνεπώς, δύο ισότιμοι αντίδικοι ενώπιον ενός τρίτου διαιτητή. Η Ελλάδα συμμετείχε στο διαιτητικό όργανο. Ήταν, κατά κάποιον τρόπο, και διάδικος και κριτής. Πράγμα που έδινε, στην πράξη, στην Ελλάδα ρόλο εγγυητή της συμφωνίας. Κάτι περισσότερο: έναν ρόλο «κηδεμόνα» του νεοσύστατου γειτονικού της κράτους- ρόλο που ήταν αποφασισμένη να της απονείμει ατύπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως είχε πει σε μια συνέντευξη στον γράφοντα ο τότε μεσολαβητής Πινέιρο. Αντ΄ αυτού, η Ελλάδα τώρα είναι απλώς ένα διάδικο μέρος, ισότιμο με τον αντίδικό της στα μάτια ενός τρίτου επιδιαιτητή, που τηρεί ίσες αποστάσεις. Παράδειγμα χαρακτηριστικό: θα πρέπει να το προβλέπει ρητά η συμφωνία- κατ΄ εξευτελιστική παραχώρηση- ώστε να επιτρέπεται και στην Ελλάδα να χρησιμοποιεί τον όρο Μακεδονία για να ονομάζει κάποιες περιοχές της επικράτειάς της...

Η δεύτερη αφορά το διεθνές περιβάλλον και τη συγκυρία. Το 1992, η πιο αδύναμη και εύθραυστη από τις πρώην γιουγκοσλαβικές δημοκρατίες είχε απόλυτη ανάγκη την αναγνώριση της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως εγγύηση της επιβίωσής της. Γι΄ αυτό και ήταν κάπως περισσότερο πρόθυμη να συμβιβαστεί. Το 2008, με τη χιονοστιβάδα των αναγνωρίσεων της ανεξαρτησίας του Κοσόβου από τη διεθνή κοινότητα, τα Σκόπια έχουν το περιθώριο να θεωρούν την αμερικανική υποστήριξη περίπου δεδομένη, υποχρεωτική. Γι΄ αυτό και εμφανίζονται περισσότερο αδιάλλακτα.

Η τρίτη διαφορά αφορά το εσωτερικό κλίμα στη γειτονική χώρα. Οι 18άρηδες που διαδήλωναν έξω από την ελληνική πρεσβεία στα Σκόπια, προχθές, ήταν τα παιδιά που γεννήθηκαν όταν άρχιζε η διαμάχη για το όνομα. Διέτρεξαν τα χρόνια του σχολείου σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα διαποτισμένο από τη μυθολογία του «μακεδονικού αλυτρωτισμού». Είναι περισσότερο δύσκαμπτοι «συνομιλητές» μας απ΄ ό,τι οι 18άρηδες του 1991. Τα παραμύθια για τον Μεγαλέξανδρο και την αλύτρωτη Μακεδονία ακούγονταν, βέβαια, και τότε στα Σκόπια. Αλλά από τα χείλη ενός σκληρού εθνικιστικού λόμπι μόνον. Δεν ήταν η επίσημη ιδεολογία της εκπαίδευσης, το μοτίβο των σχολικών βιβλίων, ο αυτονόητος κοινός τόπος. Αν ο αλυτρωτισμός ήταν ο εχθρός έναντι του οποίου ήθελε η Ελλάδα να προφυλαχθεί, αυτό που κατάφερε στην πραγματικότητα ήταν να τον γιγαντώσει, να τον θεριέψει, μέσα σε 16 χρόνια. Και να τον βρίσκει τώρα απέναντί της, ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Το όνομα, τέταρτη διαφορά, που είχε τότε προταθεί από τον μεσολαβητή«Νόβα Μακεντόνια»- και είχε γίνει δεκτό κατ΄ αρχήν- «με δάκρυα στα μάτια», όπως έλεγε ο κ Πινέιρο- από την τότε ηγεσία των Σκοπίων, αλλά όχι από την Ελλάδα, δεν ήταν απλώς περισσότερο συμβατό με τις ελληνικές ευαισθησίες, από οποιοδήποτε από τα σήμερα προτεινόμενα. Η διαφορά ήταν, κυρίως, ότι προοριζόταν να είναι το μοναδικό όνομα της χώρας αυτής, προς χρήση τόσο στο εσωτερικό της όσο και στις διεθνείς της σχέσεις. Έτσι ώστε να μην είναι υποχρεωμένη στο διηνεκές η Ελλάδα να δίνει γελοίες μάχες σε διεθνή φόρα, φεστιβάλ ή αθλητικά γήπεδα φωνάζοντας: «Παρακαλώ, ολόκληρο το όνομα, όχι μόνο Μακεδονία»!

Oι διαφορές είναι κρίσιμες. Και ο χρόνος που μεσολάβησε, ακόμη κρισιμότερος. Η Ελλάδα είχε, στα χρόνια που πέρασαν, και μετά το 1992, την ευκαιρία να λύσει η ίδια, με δική της πρωτοβουλία, με την αξιοπρέπεια του ισχυρού και με κριτήριο τα εθνικά της συμφέροντα και όχι τις ψήφους του λόμπι των μακεδονομάχων πολιτικάντηδων, μια διεθνή διαφορά στην οποία επένδυσε περισσότερο διπλωματικό κεφάλαιο απ΄ όσο της άξιζε. Είχε την ευκαιρία, δεν είχε την τόλμη. Ίσως δεν έχει πια τις ίδιες ευκαιρίες. Αλλά, τουλάχιστον, μπορεί να αποφύγει τον έσχατο εξευτελισμό. Αν αυτό είναι ανεκτό να αποτελεί τον μάξιμουμ στόχο της χώρας που είναι ο σημαντικότερος ξένος επενδυτής στην οικονομία της αντιδίκου..."

Για την αντιγραφή

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Η φωτογραφία έχει ληφθεί από εδώ)

Lola (The Kinks)

I met her in a club down in old soho
Where you drink champagne and it tastes just like cherry-cola
C-o-l-a cola
She walked up to me and she asked me to dance
I asked her her name and in a dark brown voice she said lola
L-o-l-a lola lo-lo-lo-lo lola

Well Im not the worlds most physical guy
But when she squeezed me tight she nearly broke my spine
Oh my lola lo-lo-lo-lo lola
Well Im not dumb but I cant understand
Why she walked like a woman and talked like a man
Oh my lola lo-lo-lo-lo lola lo-lo-lo-lo lola

Well we drank champagne and danced all night
Under electric candlelight
She picked me up and sat me on her knee
And said dear boy wont you come home with me
Well Im not the worlds most passionate guy
But when I looked in her eyes well I almost fell for my lola
Lo-lo-lo-lo lola lo-lo-lo-lo lola
Lola lo-lo-lo-lo lola lo-lo-lo-lo lola

I pushed her away
I walked to the door
I fell to the floor
I got down on my knees
Then I looked at her and she at me

Well thats the way that I want it to stay
And I always want it to be that way for my lola
Lo-lo-lo-lo lola
Girls will be boys and boys will be girls
Its a mixed up muddled up shook up world except for lola
Lo-lo-lo-lo lola

Well I left home just a week before
And Id never ever kissed a woman before
But lola smiled and took me by the hand
And said dear boy Im gonna make you a man

Well Im not the worlds most masculine man
But I know what I am and Im glad Im a man
And so is lola
Lo-lo-lo-lo lola lo-lo-lo-lo lola
Lola lo-lo-lo-lo lola lo-lo-lo-lo lola

Γ.Γ.Χ

Δεκτή έκανε χθές η επιτροπή εφέσεων της ΕΠΟ την έφεση του ΠΑΟΚ για την τιμωρία του Γιώργου Γεωργιάδη. Ετσι σβήσθηκε η ποινή των 5 αγωνιστικών που του είχε επιβάλει η πειθαρχική επιτροπή της Σούπερ Λίγκας κι ο παίκτης τέθηκε στη διάθεση του Σάντος για το σημερινό αγώνα της Τούμπας με τον Ολυμπιακό. Το σκεπτικό της απόφασης δεν έγινε γνωστό.

Οπλισμένοι στα πάρκα;

Η οπλοφορία πάλι στο προσκήνιο στις ΗΠΑ. Οπως γράφουν σήμερα οι Τάϊμς του Λος Αντζελες ο αμερικανός υπουργός εσωτερικών εξετάζει την πιθανότητα να καταργήσει τον Απρίλιο την υφιστάμενη (σε πολλές περιπτώσεις επί 100 χρόνια) απαγόρευση κατοχής "γεμάτων" όπλων σε μερικά εθνικά πάρκα της χώρας, όπως της Μοντάνα.

Οι πλευρές της διαμάχης είναι από καιρό γνωστές. Από τη μία αυτοί που παριστάνουν πως δικαιούνται από το Σύνταγμα να φέρουν όπλο και από την άλλη όσοι μπορούν να ακούσουν στοιχειωδώς τη φωνή της λογικής και να μην κλείσουν τα μάτια στα θλιβερά αποτελέσματα της οπλοφορίας, δηλαδή τις πολλές χιλιάδες νεκρών.

300 εκατομμύρια επισκέπτες περνούν κάθε χρόνο από τα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ και η άρση της απαγόρευσης οπλοφορίας σε αυτά αποτελεί πολλαπλό πλήγμα κατά τον πρόεδρο της ένωσης για την προστασία τους.

Τα σχέδια του υπουργού αποκαλύφθηκαν όταν χρειάσθηκε να απαντήσει σε επιστολή 50 γερουσιαστών, που ζητούσαν την άρση της απογόρευσης. Εννέα δημοκρατικοί και 41 ρεπουμπλικάνοι ανακοίνωσαν, πως δεν πιστεύουν ότι η οπλοφορία στα πάρκα θα οδηγήσει σε παραβίαση των νόμων, παραβλέποντας συντριπτικά στοιχεία που αναιρούν την πρότασή τους.

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Απορίες ψάλτου

Χθες έγινε στο Ωστιν του Τέξας ακόμη μια τηλεοπτική αναμέτρηση μεταξύ Χ. Κλίντον και Μπ. Ομπάμα. Οι παρατηρητές περίμεναν μεταξύ άλλων τον τρόπο, με τον οποίο η Χίλαρι θα "απαντούσε" τηλεοπτικά στις απανωτές νίκες που ο αντίπαλός της κατάφερε στο διάστημα που μεσολάβησε από το ντιμπέϊτ στην Καλιφόρνια στο τέλος Ιανουαρίου.

Οι επικείμενες προκριματικές εκλογές σε Τέξας και Οχάϊο είναι για πολλούς η τελευταία ευκαιρία της πρώην πρώτης κυρίας να επιστρέψει δυναμικά στο παιγνίδι, αφού ούτε λίγο ούτε πολύ πρόκειται να εκλεγούν 444 εκλέκτορες, αριθμός που υπερκαλύπτει τη σημερινή διαφορά τους.

Η Χίλαρι κατάφερε να δώσει "ατάκα" μιλώντας, ξανά, για εκ μέρους του Μπ. Ομπάμα "λογοκλοπή", δηλαδή υιοθέτηση και δημόσια επανάληψη φράσεων και ιδεών του Ντιβάλ Πάτρικ, κυβερνήτη της Μασαχουσέτης και υποστηρικτή του Ομπάμα. Είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς, πού ακριβώς αποσκοπεί το επιτελείο της και η ίδια με την άχαρη και μειωτική για την ίδια καμπάνια περί αντιγραφής. (Τί θάπρεπε να κάνει εδώ η αριστερά όταν μετά τη μεταπολίτευση ο Α. Παπανδρέου υιοθέτησε όλη τη συνθηματολογία της; Η μήπως έχουν οι πολιτικές ιδέες κόπιράϊτ;).

Εχοντας, πάντως, δει "αποτέλεσμα" από την προσπάθειά της στο Νιού Χαμσάϊαρ να συγκινήσει, η Χ. Κλίντον επιχείρησε να το επαναλάβει. Δεν "βόηθησε" όμως αυτή τη φορά το μακρινό πλάνο που έδωσαν οι κάμερες του CNN.

Παράλληλες πορείες

Η τρίτη θέση του Τ. Παπαδόπουλου στις προεδρικές εκλογές της Κύπρου τον "έβγαλε από τη μέση" κι άφησε τους Δ. Χριστόφια και Γ. Κασουλίδη να μετρήσουν τις δυνάμεις τους και να αναζητήσουν συμμαχίες και υποστήριξη ενόψει του δεύτερου γύρου την ερχόμενη Κυριακή.

Ανάμεσα σε πολλά για τα οποία επικρίθηκε δικαίως ο απερχόμενος πρόεδρος είναι και η καθ' οιονδήποτε τρόπο ενίσχυση της απύθμενης, από ό,τι λέγεται, μανίας του αρχιεπίσκοπου Χρυσόστομου να παρεμβαίνει σε θέματα άσχετα με τις εκκλησιαστικές αρμοδιότητές του αλλά και η εκμετάλλευσή της (για πολιτικούς προφανώς λόγους) από τον ηττηθέντα. Εχοντας στα μέρη μας έως πρόσφατα την περίπτωση Χριστόδουλου είναι εύκολο να αντιληφθεί κανείς τον αποδιοργανωτικό ρόλο που μπορεί να διαδραματίσει ένας υπερφίαλος ιεράρχης στά κοσμικά πράγματα.

Το μη αναμενόμενο για πολλούς αποτέλεσμα του πρώτου γύρου φαίνεται πως έχει φέρει σε σύγχυση το επί των ημερών του Παπαδόπουλου "σύστημα" εξουσίας. Ετσι, ενώ το ΔΗΚΟ (του πρώην πρόεδρου) και η ΕΔΕΚ κατέληξαν κι ανακοίνωσαν την υποστήριξή τους στο Δ. Χριστόφια ο Χρυσόστομος "διάλεξε" Ι. Κασουλίδη. Οπως γράφουν σήμερα τα ΝΕΑ στην ενδιαφέρουσα ανταπόκριση του Γ. Τσαλακού από τη Λευκωσία ο Κασουλίδης είδε το Χρυσόστομο και ως αντάλλαγμα για τη "βοήθεια" του υποσχέθηκε να έχει λόγο (βλέπε βέτο) όχι μόνο στο πρόσωπο του υπουργού παιδείας αλλά και στην πολιτική που αυτός θα ακολουθήσει.

(Η φωτογραφία έχει ληφθεί από εδώ)

Φιντέλ Κάστρο

Από δημοσίευμα για το Φιντέλ Κάστρο στο χθεσινό ΒΗΜΑ:

"...ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ

Από το 1959, όταν κατέλαβε την εξουσία, έχει επιζήσει από 638 απόπειρες δολοφονίας. Ανάμεσα στις φαεινές ιδέες της CΙΑ ήταν το πούρο που θα εκρήγνυτο, μια δηλητηριασμένη στολή καταδύσεων, ακόμη και μια μεγάλη δόση LSD. Η CΙΑ στρατολόγησε κάποτε και μια ερωμένη του για να τον δηλητηριάσει με χάπια. Τα έκρυψε σε ένα βαζάκι με κρέμα και διαλύθηκαν. Ο Κάστρο, ο οποίος γνώριζε τη συνωμοσία, της έδωσε το όπλο του. «Δεν μπορώ να το κάνω Φιντέλ » του είπε εκείνη. Ο ίδιος έχει πει ότι «αν η επιβίωση από απόπειρες δολοφονίας ήταν ολυμπιακό άθλημα, θα είχα κερδίσει το χρυσό μετάλλιο».

ΦΟΥΛΧΕΝΣΙΟ ΜΠΑΤΙΣΤΑ

Ο Κάστρο, ο Τσε Γκεβάρα και άλλοι 80 άνδρες αποβιβάστηκαν το 1956 στην Κούβα. Τρία χρόνια αργότερα, την 1η Ιανουαρίου του 1959, ανέτρεψαν τον Φουλχένσιο Μπατίστα ο οποίος είχε κυβερνήσει με σιδηρά πυγμή το νησί. Ο Μπατίστα διέφυγε, πρώτα στην Πορτογαλία και μετά στην Ισπανία, όπου και πέθανε το 1973.

ΤΣΕ ΓΚΕΒΑΡΑ

Ο θρυλικός αργεντινός επαναστάτης γνωρίστηκε με τον Κάστρο το 1955, στο Μεξικό. Αφού πρωταγωνίστησε στην επανάσταση στην Κούβα, συνέχισε τον αγώνα στην Αφρική και στη Βολιβία, όπου σκοτώθηκε από τον βολιβιανό στρατό τον Οκτώβριο του 1967. Στην Κούβα ο Τσε παραμένει εθνικός ήρωας. Κάθε χρόνο περισσότεροι από 200.000 άνθρωποι επισκέπτονται το μαυσωλείο του στη Σάντα Κλάρα.

ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΩΝ ΧΟΙΡΩΝ

Εξόριστοι Κουβανοί οι οποίοι έλαβαν μέρος στην αποτυχημένη εισβολή στην Κούβα, το 1961: 1.400 (με υποστήριξη δυνάμεων των ΗΠΑ από τον αέρα και τη θάλασσα).

Αιχμάλωτοι που πιάστηκαν από τις δυνάμεις του Κάστρο μετά την τριήμερη μάχη: 1.189.

Νεκροί: τουλάχιστον 100.

Κύριο σημείο της απόβασης ήταν ο Κόλπος των Χοίρων.

«ΓΚΡΑΝΜΑ»

Ετσι λεγόταν το ξεχαρβαλωμένο σκάφος που χρησιμοποίησε ο Κάστρο και οι επαναστάτες του στο ταξίδι από το Μεξικό στην Κούβα, το 1956. Μετά την ανατροπή του Μπατίστα, ο Κάστρο δόξασε το σκάφος δίνοντας το όνομά του σε μία επαρχία, αλλά και στην επίσημη εφημερίδα του Κομμουνιστικού Κόμματος της Κούβας. Το «Γκράνμα» εκτίθεται μονίμως δίπλα στο Μουσείο της Επανάστασης, στην Αβάνα.

ΠΟΥΡΑ

Ο Κάστρο άρχισε να τα καπνίζει σε ηλικία 15 ετών. Εκοψε το κάπνισμα σε ηλικία 59 ετών. Αγαπημένη του μάρκα ήταν τα Cohiba Εsplendido. Κουβανέζικα πούρα (Ρetit Upmann Coronas) κάπνιζε και ο πρόεδρος Κένεντι . Παρήγγειλε μάλιστα 1.000 πούρα προτού υπογράψει το εμπάργκο, το 1962. Οι εξαγωγές πούρων αποφέρουν 200 εκατ. δολάρια τον χρόνο στην κουβανέζικη οικονομία. Κορυφαίο κουβανέζικο πούρο θεωρείται το Μontecristo Εdmundo.

ΕΚΛΟΓΕΣ

Ο Κάστρο κατήργησε τις γενικές εκλογές το 1961, λέγοντας ότι « η επανάσταση δεν έχει χρόνο για εκλογές. Δεν υπάρχει πιο δημοκρατική κυβέρνηση στη Λατινική Αμερική από την επαναστατική κυβέρνηση». Τον Μάρτιο του 2003, η Εθνοσυνέλευση τον επανεξέλεξε στην προεδρία με ποσοστό 100%.

ΕΜΠΑΡΓΚΟ

Οι ΗΠΑ επέβαλαν εμπορικό εμπάργκο στην Κούβα πριν από 44 χρόνια, όταν ο Κάστρο στοιχήθηκε με τη Σοβιετική Ενωση. Οι επικριτές του το θεωρούν μία παράνομη απόπειρα για την αποσταθεροποίηση της Κούβας. Ο ΟΗΕ ψηφίζει επί 15 συνεχόμενα χρόνια υπέρ της άρσης του εμπάργκο. Η Ουάσιγκτον λέει ότι το εμπάργκο θα αρθεί μόνον αν δει να σημειώνονται δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στην Κούβα.

ΚΡΙΣΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΥΡΑΥΛΟΥΣ

Το 1962, η Σοβιετική Ενωση έστειλε στην Κούβα 162 πυρηνικούς πυραύλους. Ο Νικήτα Χρουστσόφ συμφώνησε με τον Κάστρο για την εγκατάστασή τους για την άμυνα του νησιού από αμερικανική εισβολή και για την εξισορρόπηση της αμερικανικής υπεροχής στην ψυχροπολεμική κούρσα των εξοπλισμών. Εκείνον τον Οκτώβριο, ο κόσμος βρέθηκε στο χείλος του πυρηνικού πολέμου επί 14 ημέρες.

ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΕΧΘΡΟΙ

Στα 47 χρόνια της προεδρίας του, ο Φιντέλ Κάστρο βρέθηκε απέναντι σε 10 προέδρους των ΗΠΑ:

1. Ντουάιτ Αϊζενχάουερ 1953-1961

2. Τζον Φ. Κένεντι 1961-1963

3. Λίντον Τζόνσον 1963-1969

4. Ρίτσαρντ Νίξον 1969-1974

5. Τζέραλντ Φορντ 1974-1977

6. Τζίμι Κάρτερ 1977-1981

7. Ρόναλντ Ρίγκαν 1981-1989

8. Τζορτζ Μπους 1989-1993

9. Μπιλ Κλίντον 1993-2001

10. Τζορτζ Μπους υιός 2001-

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Ραούλ Κάστρο, αδελφός. Αντιπρόεδρος και υπουργός Αμυνας, εκτελεί χρέη προέδρου μετά την τελευταία περιπέτεια που είχε με την υγεία του ο Φιντέλ.

Χουανίτα Κάστρο, αδελφή. Ζει εξόριστη στο Μαϊάμι από τη δεκαετία του 1960.

Αλίνα Φερνάντες, κόρη από έναν δεσμό στη διάρκεια του πρώτου γάμου του Φιντέλ. Ζει στο Μαϊάμι από το 1993 και επικρίνει το καθεστώς του πατέρα της.

Ντάλια Σότο ντελ Βάλε, δεύτερη σύζυγος. Ζει με τον Φιντέλ τα τελευταία 30 χρόνια. Εχουν πέντε γιους: τον Αλέξις, τον Αλεξάντερ, τον Αλεχάντρο, τον Αντόνιο και τον Ανχελ.

ΟΜΙΛΙΕΣ

Ο Κάστρο είναι διάσημος για τις μακροσκελείς ομιλίες του. Εχει και το ρεκόρ διάρκειας για ομιλία που εκφωνήθηκε στον ΟΗΕ: 4 ώρες και 29 λεπτά (το 1960). Συνήθως τελειώνει τις ομιλίες του φωνάζοντας «Πατριωτισμός ή θάνατος!Σοσιαλισμός ή θάνατος!».

ΔΙΑΔΟΧΟΙ

Επειτα από μια μεταβατική περίοδο υπό τον 75χρονο Ραούλ Κάστρο, την εξουσία αναμένεται να διεκδικήσουν οι:

Φελίπε Πέρες Ρόκε, υπουργός Εξωτερικών και το μόνο μέλος του υπουργικού συμβουλίου που γεννήθηκε μετά την επανάσταση του 1959.

Ρικάρντο Αλαρκόν, πρόεδρος της Εθνοσυνέλευσης και στενός συνεργάτης του Κάστρο.

Κάρλος Λάγε Νταβίλα, γραμματέας του συμβουλίου των υπουργών. Λιγότερο γνωστός εκτός Κούβας, παίζει σημαντικό ρόλο στις οικονομικές υποθέσεις του κράτους.

Φιντελίτο Κάστρο, γιος του Φιντέλ και πρώην επικεφαλής του προγράμματος πυρηνικής ενέργειας της Κούβας. Πρόσφατα διορίστηκε σύμβουλος του πατέρα του, με τον οποίον έχει καταπληκτική ομοιότητα.

ΠΕΡΙΟΥΣΙΑ

Σύμφωνα με τη λίστα του περιοδικού «Forbes», η προσωπική περιουσία του Φιντέλ Κάστρο ανέρχεται σε 900 εκατ. δολάρια. Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι 0 δολάρια.

«Οι Κουβανοί είναι ο μόνος λαός στον κόσμο που έχει έναν ηγέτη ο οποίος μπορεί να πει ότι δεν έχει ούτε ένα δολάριο στο όνομά του» λέει ο βρετανός βουλευτής Τζορτζ Γκάλογουεϊ , θαυμαστής και προσωπικός φίλος του Φιντέλ Κάστρο.

Το περιοδικό «Forbes» ομολογεί ότι ο υπολογισμός της περιουσίας ενός ηγέτη είναι «περισσότερο τέχνη,παρά επιστήμη», αλλά λέει ότι βασίζει την εκτίμησή του στον έλεγχο που ασκεί ο Κάστρο «σε ένα δίκτυο από κρατικές εταιρείες»".

Για την αντιγραφή

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Η φωτογραφία από έργο του Stanley Bermudez Moros έχει ληφθεί από εδώ)

Σύνταγμα και ίντερνετ

Την περασμένη Παρασκευή ο δικαστής του Σαν Φραντζίσκο Τζέφρι Γουάϊτ διέταξε να κλείσει μια ιστοσελίδα (Wikileaks.org), που "ειδικεύεται" στην αποκάλυψη διαφόρων εμπιστευτικών πληροφοριών. Η υπόθεση έφθασε στη δικαιοσύνη κατόπιν προσφυγής της Julius Baer Bank, τράπεζας που εδρεύει στα νησιά Κέϊμαν, κατά ενός πρώην υπαλλήλου της που είχε δώσει στην ιστοσελίδα (κλεμμένα) έγγραφα της τράπεζας που αποκάλυπταν την "τεχνογνωσία" της στην απόκρυψη περιουσιακών στοιχείων, ξέπλυμα χρήματος και φοροδιαφυγή.

Η υπόθεση θα εκδικασθεί στις 29 Φεβρουαρίου και κατά τη διεξαγωγή της αναμένεται να δοκιμασθεί η προστασία που προσφέρει στις ιστοσελίδες η πρώτη τροπολογία του αμερικανικού συντάγματος. Η Wikileaks διαμαρτύρεται προβάλοντας πως η απαγόρευση της λειτουργίας της είναι αντισυνταγματική, πράγμα που βρίσκει σύμφωνο τον Ντέϊβιντ Αρντια της νομικής σχολή του Χάρβαρντ. Η ιστορία θυμίζει με τη γνωστή για πολλούς υπόθεση "Pentagon Papers" του 1971, που αφορούσε τους Τάϊμς της Ν. Υόρκης και την Ουάσιγκτον Ποστ.

Θα επανέλθουμε, όμως, γιατί το θέμα παρουσιάζει ενδιαφέρον.

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Τα πέντε φί

Το σημερινό βίντεο τόστειλε φίλος σε φίλο με τις καλύτερες "συστάσεις" κι έτσι (από σπόντα) έφθασε στα ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ. Ο συγχρονισμός μουσικής και βημάτων είναι εξαιρετικός, ωστόσο η ευκρίνεια της εικόνας είναι χαμηλή. Δεν πειράζει, από φίλους προέρχεται και για φίλους προορίζεται.

Μίξερ

Η γελοιογραφία είναι του Ανδρέα Πετρουλάκη από την Καθημερινή

Wonderful world

Don't know much about history
Don't know much biology
Don't know much about a science book
Don't know much about the French I took
But I do know that I love you
And I know that if you love me too
What a wonderful world this would be

Don't know much about geography
Don't know much trigonometry
Don't know much about algebra
Don't know what a slide rule is for
But I know that one and one is two
And if this one could be with you
What a wonderful world this would be

Now, I don't claim to be an "A" student
But I'm trying to be
For maybe by being an "A" student baby
I can win your love for me

Don't know much about history
Don't know much biology
Don't know much about a science book
Don't know much about the French I took
But I do know that I love you
And I know that if you love me too
What a wonderful world this would be

Pro choice

Και μιας και πιάσαμε τις υπερβολές, νά τι μπορεί να τραβήξει στην Ιταλία μια ενήλικη γυναίκα που θέλει να κάνει άμβλωση (όπως δημοσιεύθηκε στα ΝΕΑ):

"Πρέπει άραγε να επανεξεταστεί ο νόμος του 1978 που επιτρέπει τις αμβλώσεις στην Ιταλία; Το ερώτημα αυτό έρχεται και πάλι στην επικαιρότητα μετά την απειλή του νεοσυντηρητικού δημοσιογράφου Τζουλιάνο Φεράρα, διευθυντή της δεξιάς εφημερίδας «Ιl Foglio» και πρώην εκπροσώπου της πρώτης κυβέρνησης Μπερλουσκόνι το 1994, να λάβει μέρος στις εκλογές της 13ης Απριλίου με δική του λίστα που θα λέγεται «Άμβλωση; Όχι, ευχαριστώ». Σε πλήρη αρμονία με το Βατικανό, που ζητεί τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής από τη σύλληψή της μέχρι το φυσικό τέλος της, ο Φεράρα ζητεί να επιβληθεί ένα μορατόριουμ στην εφαρμογή του νόμου 194, ανάλογο με το μορατόριουμ στην ποινή του θανάτου που υιοθέτησε ο ΟΗΕ στα τέλη του 2007.

Μιλώντας σε μια προεκλογική συγκέντρωση στις 12 Φεβρουαρίου, ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι εξέφρασε τη συμφωνία του με αυτό το μέτρο.

Λίγες ώρες αργότερα, όμως, έκανε πίσω. «Η άμβλωση είναι ένα θέμα που αφορά τη συνείδηση του καθενός», είπε στην τηλεόραση. «Καλό είναι να μην ασχοληθούμε με αυτό στην προεκλογική εκστρατεία».

Η κατάσχεση.

Την επομένη, όμως, οι αμβλώσεις ήρθαν και πάλι στο προσκήνιο όταν αστυνομικοί εισέβαλαν στο νοσοκομείο «Φεντερίκο ΙΙ» της Νάπολης για να ανακρίνουν μια γυναίκα που είχε μόλις κάνει άμβλωση. Ύστερα από εισαγγελική εντολή, κατέσχεσαν τόσο τον ιατρικό της φάκελο όσο και το έμβρυο.

Η ενδεχόμενη τροποποίηση του νόμου 194 έχει φέρει σε δύσκολη θέση το Δημοκρατικό Κόμμα του Βάλτερ Βελτρόνι, όπου υπάρχει ένα ισχυρό καθολικό ρεύμα. Για την ηγέτιδα του Ριζοσπαστικού Κόμματος Έμα Μπονίνο, πάντως, η πρωτοβουλία του Φεράρα αποτελεί μια ιδεολογική σταυροφορία για να σπείρει σύγχυση στην Κεντροαριστερά."

Για την αντιγραφή

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

H χώρα της υπερβολής

Kοινός παρονομαστής στη στάση του (συντριπτικά) μεγαλύτερου μέρους της ελληνικής κοινωνίας είναι η υπερβολή. Κυβέρνηση κι αντιπολίτευση, κοινωνικές οργανώσεις και κρατικός μηχανισμός, μέσα ενημέρωσης και "πολίτες", επιστήμονες και κομπογιαννίτες, αρμόδιοι και μή, παρόντες κι απόντες αντιδρούμε σε κάθε περίσταση (σε κ ά θ ε περίσταση) με ακραίο εγωκεντρισμό.

Οι εποχές του χρόνου διαδέχονται η μία την άλλη και -ανεξάρτητα από το τί "φέρνουν" (καλοκαίρι και ξηρασία, καύσωνα και πυρκαγιές, φθινόπωρο και πλημμύρες, χειμώνα και χιόνια ή χειμώνα κι ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες, όπως το 2007)- "στόχος" πάντα παραμένει η Ελλάδα, που δέχεται άνανδρες κι ασύμμετρες (θυμηθείτε κι αυτό: είχε επισήμως υιοθετηθεί) επιθέσεις από άγνωστους εχθρούς που θέλουν να την εξαφανίσουν από το χάρτη. Ολα στη χώρα αυτή "κινδυνεύουν": από την εκκλησία έως το ποδόσφαιρο, από την παιδεία έως την οικογένεια, από την οικονομία έως την υγεία, από την κυκλοφορία ως τον ανδρισμό, από τη δημοκρατία έως τις συντάξεις, όλα και κάθε τι "κινδυνεύουν" διαρκώς κι επί πολλά χρόνια.

Οταν είναι κανείς εκπαιδευμένος (ή μήπως προγραμματισμένος;) να αντιδρά 8,5 στις 10 φορές με αυτό το φοβικό και πρωτόγονο τρόπο, τότε η υπερβολή είναι το λιγότερο που μπορεί να περιμένει. Εδώ και μια εβδομάδα εφημερίδες, κανάλια και ραδιόφωνα βομβαρδίζουν τα μάτια και τα αυτιά μας με τον επικείμενο πρωτόγνωρης έντασης "χιονιά". Παρατηρώντας τις αντιδράσεις "πολιτείας" και "πολιτών" εύκολα κανείς καταλήγει στο συμπέρασμα πως μόνο η Ελλάδα θα βρίσκεται σε τέτοια έκτακτη ανάγκη. Ολα τα άλλα μέρη του κόσμου έχουν ήλιο και θερμοκρασίες 26 βαθμούς και μόνο εδώ "λυσσομανάει" ο καιρός.

Τεράστιοι μετεωρολογικοί χάρτες κάνουν την εμφάνισή τους για να εξηγήσουν τις κινήσεις που θα κάνουν οι ψυχρές αέριες μάζες, έμπειροι υδραυλικοί δίνουν οδηγίες πως να προστατευθούν οι βρύσες κι οι σωληνώσεις, ηλεκτρολόγοι πως δεν θα γίνει μπλακ-αουτ, γιατροί, οδηγοί ράλλυ, διατροφολόγοι(!), υπεύθυνοι ενώσεων καταναλωτών και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο νους του ανθρώπου έχουν επιστρατευθεί για να αντιμετωπισθεί ο εχθρός. Κάθε 10 λεπτά ακούγεται σε όλους τους τόνους αυτή η τρομακτική πρόταση ("ο κρατικός μηχανισμός έχει τεθεί σε ετοιμότητα"), όχι για να ενημερώσει επί της ουσίας για κάτι χρήσιμο, αλλά για να επιτείνει ένα κλίμα πανικού που πλανάται, αν δεν κυριαρχεί.

Γιατί αυτή η υπερβολή; Πιο πολύ για να μην μπορεί κανείς να κατηγορήσει την κυβέρνηση, πως δεν είχε έγκαιρα ενημερώσει για τη "σφοδρότητα του καιρικού φαινομένου" και λιγότερο για να παρασχθούν χρήσιμες και πρακτικές οδηγίες. Σε αυτές τις συνθήκες, όταν δηλαδή αυτός που επιχειρεί να συμβουλεύσει είναι σε παροξυσμό, χάνεται και η (όποια) χρησιμότητα των συμβουλών. Σε ποιό άλλο κράτος του κόσμου θα αποτελούσε "είδηση", ότι "στην πλατεία Θρακομακεδόνων υπάρχει χιόνι πάχους 15-20 εκατοστών και είναι απαραίτητη η χρήση αλυσίδων";

Ολα αυτά τροφοδοτούν τη γνωστή μανία μας να "σηκώσουμε" από σούπερ (και μίνι) μάρκετ από εμφιαλωμένα νερά μέχρι γάλα, από φρυγανιές μέχρι όσπρια, από μπαχαρικά έως σοκολάτες, από αναπτήρες μέχρι σερβιέτες κι αφρούς ξυρίσματος μέχρι φακούς. Το ίδιο σκηνικό! Και τα κανάλια (κι οι "αρμόδιοι") να εξηγούν πως χρειάζεται προσοχή στους ... κερδοσκόπους.

Σε αυτές τις συνθήκες η κυβέρνηση αποφασίζει να εφαρμόσει ... νέο σύστημα διάθεσης στο πετρέλαιο θέρμανσης. Εχοντας ασφαλώς κατά νου (δυσκολεύομαι να πιστέψω, ότι της "ξέφυγε"), πως η υλοποίηση του νέου συστήματος θα είχε πρόβλημα ακόμη κι αν γινόταν Αύγουστο μήνα, αποφασίζει "χαλαρά" να μην κάνει "πίσω" και να προχωρήσει "αταλάντευτα" στη εφαρμογή του νέου μέτρου.

Το αποτέλεσμα θα μπορούσε εύκολα να μαντέψει οποιοσδήποτε. Απανωτές ενημερώσεις για διάφορα τριψήφια τηλέφωνα που μπορεί κανείς να καλεί για να βρεί πετρέλαιο, αλλά βουίζουν, χειρόγραφες πρόχειρες επιγραφές "πετρέλαιο τέλος, συγνώμη" κολημμένες σε τζαμαρίες βενζινάδικων κι εταιρειών πετρελαίου, αγανακτισμένοι τηλεθεατές που φωνάζουν, κανάλια που τρίβουν τα χέρια τους.

Η χειρότερη (σχεδόν εφιαλτική) εκδοχή είναι όλα τα παραπάνω να έχουν σχεδιασθεί κατά τέτοιο τρόπο, ώστε οι κάτοικοι αυτής της χώρας να καταλάβουν πως έχουν μια κυβέρνηση που ακολουθεί "ανυποχώρητη" στρατηγική των μεταρρυθμίσεων και "μηδενική" ανοχή σε φαινόμενα διαφθοράς (λαθρεμπόριο καυσίμων). Και μάλλον δεν πρόκειται για σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά για ρεαλιστική κοινωνική πολιτική που πρώτοι από όλους γεύονται οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων κτισμάτων και οι "αθίγγανοι" (sic) σε καταυλισμούς, που επειδή δεν έχουν παροχή ΔΕΗ, δεν διαθέτουν "κωδικό ηλεκτρονικής πληρωμής" που υπάρχει στο σχετικό λογαριασμό (έχουν σπάσει το κεφάλι τους άνθρωποι για να επινοήσουν αυτόν τον τρόπο) με αποτέλεσμα να μην μπορούν να προμηθευθούν πετρέλαιο.

Οσο για την "επόμενη ημέρα"; Πρώτη είδηση θα είναι οι "ανατιμήσεις - φωτιά" που θα φέρει στα οπωροκηπευτικά ο χιονιάς. Βάζετε στοίχημα;

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Αυτοματισμοί

Ο Δημήτρης Φύσσας "χαρακτηρίζει" τον απελθόντα αρχιεπίσκοπο στην Athens Voice:

"Aν κανείς βλέπει με σκεπτικισμό το αρχαίο ρητό «τεθνεώτες δεδικαίωνται» (= οι νεκροί έχουν δικαιωθεί), ο σκεπτικισμός αυτός ενισχύεται στην περίπτωση του συγκεκριμένου θανάτου. Πράγματι, δεν είναι δυνατόν ο θάνατος ν’ αποτελεί αυτόματη δικαίωση για τον οποιονδήποτε από μας, δεν μπορεί να είναι η κολυμπήθρα του Σιλωάμ που σβήνει και εξαφανίζει κάθε πράξη ή παράλειψη του ανθρώπου όσο ζούσε. Oύτε είναι ορθή η ηρωοποίηση και η εξιδανίκευσή του, που είχε αρχίσει ήδη όσο ζούσε, με βάση επιλεκτικές πληροφορίες για το πώς αντιμετώπιζε την ασθένειά του. Bάζοντας λοιπόν στην άκρη τη συγκίνηση που δικαιολογημένα προκαλεί κάθε θάνατος, ας εξετάσουμε με συντομία την πολιτεία του τεθνεώτος, γιατί από αυτή θα τον κρίνουμε.

Ως δημόσια προσωπικότητα, ο Xριστόδουλος διέθετε αναμφισβήτητα σημαντικές προσωπικές ικανότητες: αξιοποίηση της κοινωνικής κινητικότητας προς τα άνω, ευφράδεια, άμεση παρέμβαση στην επικαιρότητα, επικοινωνία ιδίως προς τους νέους, πολιτικό αισθητήριο και «ένστικτο» συμμαχιών που εξυπηρετούσε τη δική του σκοπιά. Aυτές οι ικανότητες όμως συνυπήρξαν με αμφιλεγόμενο τρόπο εκλογής (συκοφαντίες προς τον ανθυποψήφιό του Iερώνυμο, που τελείωσαν μυστηριωδώς μόνο όταν εξελέγη ο Xριστόδουλος), έντονη αλαζονεία, ταύτιση του εαυτού του με την εκκλησία, γάντζωμα στην εξουσία μέχρι τέλους σα να ήταν αιώνια (καμιά σκέψη για παραίτηση, ούτε για προετοιμασία διαδόχων), πολιτικοποίηση σε βαθμό που να μην ξεχωρίζει στο μυαλό του εκκλησία από πολιτεία (όχι καισαροπαπισμός, μα «παποκαισαρισμός», αν μπορώ να το πω έτσι), έλλειψη στωικότητας («Γιατί σε μένα και όχι σε κάποιον άλλον;» είπε μόλις διαγνώστηκε ο καρκίνος), απόλυτη ανικανότητα στην επιλογή πολλών στενών συνεργατών του (δεν είναι μακριά η εποχή των ανοιχτών εκκλησιαστικών σκανδάλων, ούτε η διαχείριση των τεράστιων κονδυλίων της «Aλληλεγγύης»), έντονη ροπή προς την πολυτέλεια (κατοικία στο Π. Ψυχικό, λιμουζίνες, χρυσά άμφια και διάσημα της εξουσίας του, πανάκριβα ταξίδια στο εξωτερικό κ.λπ.), λεκτικό τραμπουκισμό προς όποιον ή ό,τι ενοχλούσε, απουσία αυτοκριτικής και περισυλλογής. Ένα μεγάλο «εγώ» διείπε πάντοτε κατά τρόπο επικίνδυνο την προσωπικότητά του, μια έντονη θεατρικότητα κατείχε την εμφάνισή του σε βαθμό που, αν πρόσεχες, δημιουργούνταν έντονη αμφιβολία για το αν πράγματι πίστευε όσα έλεγε ή απλώς τον εξυπηρετούσαν. Tέλος, όταν η «Aυγή» πέρυσι (πριν την αρρώστια) δημοσίευσε ενυπόγραφο άρθρο του Bαρδή Bαρδινογιάννη, που τον ενέπλεκε ευθέως με παλαιότερο παιδεραστικό σκάνδαλο στον Bόλο, δεν τόλμησε να προχωρήσει σε μηνύσεις, ούτε σε αγωγές.

Έχω, λοιπόν, τη συνολική γνώμη ότι ως προσωπικότητα ο κρινόμενος βρισκόταν πολύ μακριά από το καλό κομμάτι του χριστιανισμού (όσο μπορώ να το κρίνω και να το καταλάβω εγώ, ένας άθεος), το «όστις θ έ λ ε ι οπίσω μου ελθείν», μακριά δηλαδή από την ταπεινότητα, το «αγαπάτε αλλήλους», τη φιλανθρωπία, την προσωπική σεμνότητα, την ιδιωτικότητα που θα έπρεπε να χαρακτηρίζει αυτό που κάθε πιστός θα αποκαλούσε «ατομική σωτηρία της ψυχής». Δεν θα εκπλαγώ αν πληροφορηθώ ότι είχε εντρυφήσει στο βίο ηγετών όπως οι ισχυροί πάπες και οι πατριάρχες του μεσαίωνα, ή όπως ο Bοναπάρτης, ο Στάλιν, ο Περόν, ο Mουσολίνι, ο Kάστρο, ο Kαντάφι κ.λπ. Aκόμα και το όνομα που διάλεξε όταν χειροτονήθηκε (Xριστό - Δούλος = Δούλος του Xριστού, δούλος πάντως) δείχνει ότι μόνο στον Xριστό θα έδινε λογαριασμό, δηλαδή ποτέ και πουθενά.

Eκείνα όμως που κυρίως χαρακτήριζαν τον προκείμενο νεκρό ήταν οι δημόσιες τοποθετήσεις του, οι οποίες μεγεθύνθηκαν ακόμα περισσότερο λόγω των προαναφερθέντων στοιχείων της προσωπικότητάς του. Kαι οι δημόσιες τοποθετήσεις του εδράζονταν πάντα στο πεντάπτυχο «εθνικισμός - λαϊκισμός - κρατισμός - θεοκρατία - οπισθοδρόμηση»: αυτές οι «αξίες» υπήρξαν πάντοτε το πολιτικοκοινωνικό υπόβαθρο της δημόσιας δράσης του.

O Xριστόδουλος πρωτοστάτησε στα εθνικιστικά, αυτιστικά συλλαλητήρια κατά της Mακεδονικής Δημοκρατίας, πολέμησε το πρωτοποριακό βιβλίο Iστορίας της ΣT’ Δημοτικού και καλλιέργησε συνειδητά τη συνωμοσιολογία ότι όλος ο πλανήτης (πλην Σερβίας και Pωσίας) συμμετέχει σε μια ενορχηστρωμένη ανθελληνική εκστρατεία. Yπήρξε ιδεολογικά ένας Παπουλάκος της εποχής μας (αλλά με απείρως περισσότερη δύναμη): λοιδορούσε πάντα τη Δύση, τις αξίες του διαφωτισμού, το φιλελευθερισμό και την αστική δημοκρατία (την οποία όμως χρησιμοποιούσε και αξιοποιούσε στο μέτρο που τον εξυπηρετούσε), ενώ τόνιζε πάντα, διχαστικά ως προς την υπόλοιπη ανθρωπότητα, ότι οι Έλληνες είναι ο περιούσιος λαός του Kυρίου (ακόμα και το έσχατο, φετινό, πρωτοχρονιάτικο μήνυμά του, μιλούσε για τα «πρωτοτόκιά» μας!). Aντιτάχτηκε πάντα στη σεξουαλική ελευθερία του ανθρώπου: εγκάλεσε τους δυτικούς για το μειωμένο ανδρισμό τους (τον οποίο οι Έλληνες διαθέτουν εν αφθονία...) και τόλμησε ν’ αποκαλέσει την ομοφυλοφιλία «κουσούρι» –αυτός, ο ηγέτης ενός κλάδου στου οποίου τα υψηλά κλιμάκια η ομοφυλοφιλία ακμάζει, αν δεν κυριαρχεί–, πολέμησε πάντα κάθε σκέψη χωρισμού της εκκλησίας από το κράτος, κατέβασε τους πιο καθυστερημένους πολίτες στους δρόμους για το (ιδιωτικό) ζήτημα της μη αναγραφής του θρησκεύματος στις (κρατικές) ταυτότητες, αγωνίστηκε για να καρπωθεί η ορθόδοξη εκκλησία δεκάδες χιλιάδες στρέμματα δημόσιας γης και για να γίνουν οι παπάδες δημόσιοι υπάλληλοι, έτσι ώστε στις μέρες του η εκκλησία του αποθρασύνθηκε. Tαυτίστηκε φανερά με τη δεξιά και την ακροδεξιά (μίλησε αγαλλιασμένος για τη «δεξιά του Kυρίου» που νίκησε στις εκλογές του 2004, δέχτηκε με χαρά τις ειδικές επαφές με τον Kαρατζαφέρη), κατέστη ουσιαστικός συναρχηγός της συντηρητικής παράταξης (προς χαρμολύπη του Kαραμανλή), συγκρούστηκε προσωπικά με τον Σημίτη, έβρισε τον Συνασπισμό, έχτισε συμμαχίες με την αντιδυτική εθνικιστική αριστερά (KKE, «Άρδην» κ.λπ.), δεν είπε ποτέ μια λέξη για τη δικτατορία του 1967 - 1974, πλην του διαβόητου ότι τότε «σπούδαζε» και δεν είχε πάρει είδηση τι γινόταν.

Aν λοιπόν οι θαυμαστές του τού πιστώνουν ότι έφερε την εκκλησία στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, αυτό ακριβώς είναι που του χρεώνουμε εμείς, οι επικριτές του: τη μετακίνησε δεξιότερα κι από τον καιρό της χούντας ακόμα (σε κατευθύνσεις της εποχής του εμφυλίου), την εκκοσμίκευσε, την ταύτισε με τον εαυτό του, ενίσχυσε την απληστία της, την έφερε σε αντίθεση ακόμα και με την απλή πρόοδο της ανθρωπότητας.

Tέλος, όπως και κάθε αυταρχικό ημιτύραννο της ιστορίας, πολλοί τον προσκύνησαν όσο ζούσε από φόβο, από κολακεία ή για άλλο προσωπικό όφελος. Eνέπνεε θαυμασμό, ταύτιση με το πρόσωπό του, φόβο, σιγουριά, ενθουσιασμό. Aγάπη όμως και εκτίμηση δεν ενέπνεε. Λίγοι, ακόμα και μεταξύ των οπαδών του, θα τον θυμούνται με αγάπη. Πολλοί επίσης θα τον κλάψουν τώρα, ιδίως όσοι του χρωστάνε εξουσία ή, το αντίθετο, όσοι χάνουν τον πόλο που τους την έδινε ή προσβλέπουν σε συνέχιση ενός «χριστοδουλισμού» χωρίς Xριστόδουλο. Aλλά θα είναι πρόσκαιρο. Ως προσωπικότητα θα ξεχαστεί γρήγορα, δεν θ’ αφήσει το ίχνος του Xρυσόστομου ή του Δαμασκηνού. O θάνατος δεν αρκεί για να τον θυμούνται. Oι κατευθύνσεις όμως που έδωσε στην ορθόδοξη εκκλησία θα διατηρηθούν. Γι’ αυτό και δεν θα εκπλαγώ αν προταθεί για άγιος, δηλαδή οιονεί εκκλησιαστικό θεσμικό πρόσωπο-προτομή. O Nεκτάριος, δηλαδή, που ήταν και κατά τι λιγότερο ακροδεξιός κι έριξε και το λίθο του αντιβενιζελικού αναθέματος στο Πεδίο του Άρεως, πώς έγινε; Kανείς δεν τον θυμάται ως προσωπικότητα, κόβει όμως χοντρή μονέδα και σήμερα στο θαυματοποιείο της Aίγινας".

Για την αντιγραφή

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Βραχυκύκλωμα

Από χθεσινό email:

"... Την ώρα που έγινε το μεσημέρι ο 1ος σεισμός οδηγούσα κι άκουγα κρατικό ραδιόφωνο. Ο παρουσιαστής ανέφερε για κάποια sms που τούστειλαν ακροατές της εκπομπής και έλεγαν για γερό κούνημα στην Καλαμάτα. Μετά από κάμποσα λεπτά μίλησε και για άλλα sms απ΄ άλλες περιοχές που επιβεβαίωναν το σεισμό, ωστόσο αποφάσισε να είναι επιφυλακτικός και να συνεχίσει συστήνοντας ψυχραιμία μέχρι νάρθει κάποια επίσημη ενημέρωση... Πρέπει νάχαν περάσει 10' με 15' όταν μετά από κάποιο τραγούδι θέλησε να επανέλθει στο θέμα: - Εχουμε κι άλλα μηνύματα ακροατών που λένε για σεισμό, ενημέρωση ακόμα δεν υπάρχει αλλά μάλλον δεν πρέπει νάναι κάτι σοβαρό γιατί αλλιώς τα κανάλια θάχαν διακόψει το πρόγραμμά τους...".

Αυτή η μικρή ιστορία φέρνει στο νού κάτι που έγραφε ο Εκο, πολλά χρόνια πριν: "... Είμαι στην πόλη και φτάνω σ' ένα φανάρι ακριβώς τη στιγμή που ανάβει κόκκινο. Σταματάω. Αμέσως βγάζω ένα τσιγάρο και πατάω τον ηλεκτρικό αναπτήρα του αυτοκινήτου. Εκμεταλλεύομαι το χρόνο: όσο περιμένω το πράσινο περιμένω να πεταχτεί έξω και ο αναπτήρας κάνοντας το γνωστό θόρυβο, κατάλληλα πυρακτωμένος. Κοιτάζω τον κόσμο που περναει απέναντι. Κάποια στιγμή ακούω ένα θόρυβο, βάζω πρώτη, πατάω γκάζι και ξεκινάω. Επειτα καταλαβαίνω τί γίνεται και φρενάρω απότομα: δεν άναψε το πράσινο, μόνο βγήκε έξω ο αναπτήρας. Θεωρώ βέβαια τον εαυτό μου ηλίθιο και σκέφτομαι (για να εξιλεωθώ) πόσο χαρακτηριστικό είναι αυτό το επεισόδιο.

Εγώ περίμενα δύο γεγονότα (ανεξάρτητα το ένα από το άλλο): το ένα ιδιωτικού χαρακτήρα και τ' άλλο κοινωνικού χαρακτήρα.Το κάθε γεγονός θα εκδηλωνότανε μέσα απ' ένα σημάδι: ήχος για τον αναπτήρα, χρώμα για τον ανοιχτό δρόμο. Καθώς τα δύο γεγονότα (και η αναμονή τους) ήταν ταυτόχρονα, έπαθα ένα σημειολογικό βραχυκύκλωμα. Συνδύασα ασυνείδητα το πρώτο σημαίνον με το δεύτερο σημαινόμενο κι αντίστροφα ... Εζησα σε ελάχιστη κλίμακα (σαν σε πειραματικό εργαστήρι) ένα φαινόμενο δημιουργίας του μύθου...".

Για την αντιγραφή
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

ΥΓ: Ο,τι δεν είναι σοβαρό, δεν απασχολεί τα κανάλια;

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Συμμαχίες

Η κούρσα Χ. Κλίντον και Μπ. Ομπάμα για το χρίσμα του υποψήφιου του Δημοκρατικού κόμματος στις προεδρικές εκλογές του Νοεμβρίου όλο και συχνότερα, όλο και περισσότερο βρίσκεται στην επικαιρότητα. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον καθένα που έχει (ή νομίζει πως έχει) κάτι να πεί να το κάνει, έχοντας εκ των προτέρων εξασφαλίσει μεγάλο ακροατήριο. Να τί σκέφθηκε και είπε σχετικά το φετεινό βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας, όπως δημοσιεύθηκε στο χθεσινό ΒΗΜΑ:

"... Δεν έχει σημασία τι πιστεύω.Θα ήταν όμως καλύτερα αν η Χίλαρι και ο Μπάρακ ένωναν τις δυνάμεις τους. Η Χίλαρι είναι μια πολύ έξυπνη γυναίκα. Ισως είναι καλύτερα να κερδίσει. Ο Ομπάμα δεν θα κρατούσε πολύ. Ενας μαύρος στη θέση του προέδρου; Θα τον σκότωναν".

Αλήθεια, αν είχε σημασία τί πιστεύει, τί άλλα θάλεγε; Κι έπεται, ασφαλώς, συνέχεια. Η μάχη θα είναι σκληρή.

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Dream factory

Μετά από 100 ημέρες απεργίας οι σεναριογράφοι κινηματογράφου και τηλεόρασης των ΗΠΑ αποφάσισαν να την αναστείλουν, να πιάσουν πάλι τα μολύβια και τα laptop και να γυρίσουν πίσω στη δουλειά.

Αυτό που φαίνεται πως έγειρε την πλάστιγγα είναι η αναγνώριση κι αποδοχή από τα στούντιο παραγωγής του μεγέθους και της αξίας της συνεισφοράς τους στην εκμετάλλευση (κυρίως μέσω των "new media") των οπτικοακουστικών έργων, αλλά και η πρόβλεψη στη νέα τριετή προτεινόμενη σύμβαση πρόσθετης αμοιβής τους για την εκμετάλλευση αυτή.

3.775 μέλη του σωματείου (σημαντικά λιγότερα από τα 5.500 που συμμετείχαν τον Οκτώβριο, όταν αποφασιζόταν η κινητοποίηση) έλαβαν μέρος στην ψηφοφορία και ξεπέρασε το 92% το ποσοστό που υπερψήφισε την αναστολή της απεργίας.

Σειρά τώρα, όπως δείχνουν τα πράγματα, έχει το σωματείο των (120.000) ηθοποιών το συμβόλαιο των οποίων λήγει τον προσεχή Ιούνιο. Η επιτυχής κατάληξη, όμως, της απεργίας των σεναριογράφων και η συμφωνία παραγωγών και σκηνοθετών για τη νέα σύμβασή τους, αν συνδυασθούν με την απώλεια πολλών εκατομμυρίων δολλαρίων που είχε ως συνέπεια η απεργία, ασφαλώς δημιουργούν κάπως ευνοϊκότερο πλαίσιο για διαπραγματεύσεις και μάλλον προοιωνίζουν πιό ήρεμες μέρες για τη βιομηχανία ονείρων του πλανήτη.

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)

Bye bye

Πέθανε την Κυριακή, πάσχων από καρκίνο του μυελού των οστών, ο Ρόϊ Σάϊντερ, αξέχαστος πρωταγωνστής της ταινίας "All That Jazz" του Μπομπ Φόσι. Ως Τζό Γκίντεον, πάντως, θα θυμούνται όσοι είχαν δει την ταινία, αντιμετώπιζε πρόβλημα καρδιάς.

Εξωτερικές ειδήσεις

Καθώς η εσωτερική επικαιρότητα λιμνάζει επί μήνες σε κάθε είδους σκάνδαλα, ενώ εισαγγελείς, ανακριτές και δικαστές εδώ και πολύ καιρό είναι σχεδόν οι μόνοι που "παράγουν" (κατά προσφιλή έκφραση των ΜΜΕ) "ειδήσεις" που απορροφούν σε ελάχιστο χρόνο (αν δεν αναδεικνύουν, κιόλας) τα τηλεοπτικά δελτία, ο "έξω κόσμος" (αν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο, κυρίως όσον αφορά την Ευρώπη) προχωράει.

Στις 13 Δεκεμβρίου 2007 υπογράφηκε στη Λισαβόνα από τους αρχηγούς των 27 κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης η νέα συνθήκη. Αυτή τη φορά και μετά από το φιάσκο με το μεγαλεπήβολο "Σύνταγμα της Ευρώπης" εγκαταλείφθηκαν τα μεγάλα λόγια. Αποφασίσθηκε επίσης η έγκρισή της να γίνει από τα κοινοβούλια των κρατών κι όχι με δημοψηφίσματα.

Πρώτη από όλες τις χώρες και με καθυστέρηση μόλις 5 ημερών ενέκρινε τη συνθήκη η Ουγγαρία στις 18.12.2007, ενώ ακολούθησαν Σλοβενία και Μάλτα (στις 29.1.2008), Ρουμανία (4.2.2008) και Γαλλία (7.2.2008). Εξωτερικές ειδήσεις δεν είναι μόνο ο γάμος του Σαρκοζί και το ... sms του στη Σεσίλια.

(Η φωτογραφία έχει ληφθεί από εδώ)