Παρελθόν αλά κάρτ

Διαχρονική είναι η ανθρώπινη αδυναμία, να αποδίδονται "κάποιες" στιγμές ή γεγονότα σε τύχη ή ατυχία. Ετσι, η καλή ή κακή τύχη συνδυάζονται κατά το δοκούν κι αυθαίρετα με πρόσωπα και πράγματα, συνήθειες και καμώματα, γούρια και ξόρκια και τηρούνται συχνά με σχολαστική ακρίβεια. Γνωστά πράγματα αυτά.

Μια νέα, ωστόσο, εκδοχή "ατυχίας" αναφέρουν σήμερα ΤΑ ΝΕΑ, κάνοντας κριτική στην απόδοση προπονητών του χθεσινού ντέρμπι: "... Ομως ήταν άτυχος με την αλλαγή του Σαλπιγγίδη, Γιατί το λέμε αυτό; Αν είχε γίνει αργότερα, ο πρώτος σκόρερ του ΠΑΟ στο πρωτάθλημα, κατά 99% θα είχε εκτελέσει το πέναλτι και όχι ο έμπειρος αλλά κρύος Παπαδόπουλος...".

Δεν αναφέρεται, πού στηρίζεται η (σχεδόν) "βεβαιότητα" ότι οι φάσεις θα ήταν ίδιες (ο Αντζας θα είχε καπακώσει -πέφτοντας- την μπάλα μέσα στην περιοχή κι ο διαιτητής θα ξανάδινε πέναλτι) και στην περίπτωση που δεν είχε αντικατασταθεί ο Σαλπιγγίδης. Οπως δεν διευκρινίζεται, γιατί -ακόμη και αν συνέβαιναν ακριβώς κατά τον ίδιο τρόπο τα πράγματα- ο Νικοπολίδης δεν θα απέκρουε και πάλι ή η μπάλα δεν θα πήγαινε άουτ...

Λεπτομέρειες ίσως, αλλά κάπως έτσι δεν διατηρείται στον αφρό η φιλολογία περί "τυχερών κι άτυχων" προπονητών, παικτών και ομάδων;

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)