Yugo

Πώς διπλασιάζεται η τιμή ενός YUGO;
Φουλάρεις το ρεζερβουάρ.

Γιατι το YUGO έχει θερμαινόμενο πίσω τζάμι;
Για να μη κρυώνουν τα χέρια σου όταν σπρώχνεις.

Πώς μπορείς να εξαφανίσεις ένα YUGO;
Το ψεκάζεις με αντισκωριακό.

Γιατί τα YUGO έχουν τέσσερα πεντάλ;
Με το τέταρτο ανοίγει ο αερόσακος.

Γιατί το βιβλιαράκι που έχουν τα YUGO έχει τόσες πολλές σελίδες;
Γιατί περιέχει τα δρομολόγια των λεωφορείων και των τρένων.

Ποιό είναι το όνειρο όλων των κατόχων YUGO;
Να τους σταματήσουν για υπερβολική ταχύτητα.

Σε τι διαφέρει το απλό YUGO από το YUGO GT;
Το GT έχει αναπτήρα.

Γιατί δεν ξεκινάει ένα YUGO μόλις άναψε πράσινο;
Γιατί πάτησε τσίχλα.

(Προέλευση της εικόνας)

Παπαγαλάκια

Από το Goal.com:

"Όλα ξεκίνησαν την περασμένη Πέμπτη, παραμονές του ντέρμπι (ΤΣΣΚΑ Σόφιας - Λέφσκι), όταν στα γραφεία της Λέφσκι έφτασε ένα φαξ με πρόταση για τους τέσσερις κορυφαίους ποδοσφαιριστές της ομάδας με αντίτιμο, το οποίο θα έφερνε την οικονομική εξυγίανση της ομάδας.

Συγκεκριμένα, η φιλόδοξη πρωταθλήτρια Ρωσίας, Ρούμπιν Καζάν, ιδιοκτήτης της οποίας είναι ένας μεγιαστάνας, φέρεται να ζήτησε από τους διοικούντες τη Λέφσκι τους Ζίφκο Μιλάνοφ, Ντάρσκο Τασέφσκι, Ζε Σοάρες και Γιουσέφ Ραμπέχ, οι οποίοι είναι τα "αστέρια" του συλλόγου.

Η συνολική προσφορά έφτανε τα 4 εκατομμύρια ευρώ, ποσό που για για τα δεδομένα της βουλγαρικής ομάδας θεωρείται... αστρονομικό. Η προσφορά έγινε από έναν φερόμενο παράγοντα της Ρούμπιν, ο οποίος εξήγησε πως η ρώσικη ομάδα είχε πάρει ειδική άδεια από την UEFA για να κάνει μεταγραφές παρά τη λήξη της περιόδου, καθώς η ομάδα είχε πληγεί από τη γρίπη και δεν είχε διαθέσιμους ποδοσφαιριστές!

Η προσφορά περιείχε έναν όρο: Οι ποδοσφαιριστές να μεταβούν άμεσα στη Ρωσία προκειμένου να "κλείσει" το deal. Οι ιθύνοντες της Λέφσκι γνώριζαν πως ακολουθούσε το μεγάλο ντέρμπι του πρωταθλήματος, όμως με τον κίνδυνο να χάσουν αυτό το μεγάλο ποσό, έκαναν αποδεκτή την πρόταση και έστειλαν τους ποδοσφαιριστές στη Ρωσία!

Οι Βούλγαροι δημοσιογράφοι επικοινώνησαν με τους παράγοντες και τον προπονητή της Ρούμπιν Καζάν και πληροφορήθηκαν με έκπληξη ότι δεν υπήρχε κανένα ενδιαφέρον από την πλευρά τους για άλλους παίκτες -αφενός γιατί είχε λήξει η μεταγραφική περίοδος και αφετέρου γιατί δεν είχαν προσβληθεί από καμία επιδημία γρίπης...

Ήταν πλέον αργά... Ο οικονομικός διευθυντής της Λέφσκι είχε μεταβεί στη μακρινή Ρωσία με τους τέσσερις ποδοσφαιριστές και συνάντησαν τον φερόμενο ως εκπρόσωπο της Ρούμπιν Καζάν, Μαρκ Μπέργκερ.

Ο Μπέργκερ έταξε στους ποδοσφαιριστές από 500.000 ευρώ και είχε κλείσει δωμάτια για τον καθένα ξεχωριστά σε μεγάλο ξενοδοχείο της χώρας, μέχρι να περάσουν από ιατρικές εξετάσεις.

Τα έγγραφα για την υπογραφή των συμβολαίων των τεσσάρων παικτών δεν είχαν κάνει την εμφάνισή τους στα γραφεία της Λέφσκι και οι διοικούντες άρχισαν να υποψιάζονται πως κάτι... βρωμάει. Την επόμενη μέρα ο φερόμενος ως Μαρκ Μπέργκερ είχε εξαφανιστεί και το "πουλάκι είχε πετάξει"...

Τελικά, ο εκπρόσωπος της Λέφσκι επέστρεψε στη Βουλγαρία μαζί με τους ποδοσφαιριστές και ενημερώθηκαν πως το ντέρμπι είχε χαθεί με σκορ 2-0, αποτέλεσμα που έφερε τη Λέφσκι στην 8η θέση, η οποία είναι η χειρότερη της ιστορίας της.

"Μείναμε έκπληκτοι όταν ακούσαμε για την άφιξη αυτών των παικτών από τη στιγμή που το μεταγραφικό παράθυρο στη Ρωσία έχει κλείσει", δήλωσε για το θέμα ο εκπρόσωπος του ρωσικού συλλόγου Μαξίμ Λοπούκοφ, την ώρα που οι διοικούντες τη Λέφσκι αντιμετώπιζαν την οργή του Τύπου και των οπαδών.

"Ήταν μία μοναδική ανοησία και η Λέφσκι έγινε ανέκδοτο", ανέφερε χαρακτηριστικά η εφημερίδα "Trud", και ο ρεπόρτερ της Λέφσκι, Βαλεντίν Ντένεφ, μίλησε με σκληρά λόγια για την ομάδα του: "Δώσαμε τον τίτλο με τον πιο ηλίθιο τρόπο. Μας έκαναν να φαινόμαστε σαν οι ηλίθιοι της Ευρώπης".

Την απίστευτη αυτή πλεκτάνη φέρεται να έστησε στοιχηματική εταιρία, η οποία έδινε ως νικήτρια την ΤΣΣΚΑ Σόφιας. Η στοιχηματική μαφία είχε ρίξει μεγάλα ποσά στο συγκεκριμένο παιχνίδι και αυτό κίνησε την υποψία των στοιχηματικών γραφείων οι οποίες ανέφεραν αλλόκοτα μεγάλα ποσά σε αυτό το σημείο.

Η απόδοση για τη νίκη των γηπεδούχων είχε πέσει δραματικά από το 1.96 στο 1.67 και το αποτέλεσμα δικαίωσε τις υποψίες...

Η υπόθεση αναμένεται να φτάσει μέχρι την Ιντερπόλ ενώ ο πρόσφατα εκλεγμένος πρωθυπουργός της χώρας, Μπόικο Μπορίσοφ, ανακοίνωσε πως θα γίνουν εξονυχιστικοί έλεγχοι για να βρεθούν οι ένοχοι. Τα παράδοξα του ποδοσφαίρου..."

Για τη μεταφορά

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Προέλευση της εικόνας)

Vicious

Vicious
You hit me with a flower
You do it every hour
Ohh, baby youre so vicious

Vicious
You want me to hit you with a stick
But all Ive gots a guitar pick
Huh... baby youre so vicious

When I watch you come
Baby I just want to run far away
Youre not the kind of person
Around whom I want to stay

When I see you comin down the street
I step on your hands and I mangle your feet
Youre not the kind of person that I wanna meet
Oh, baby, youre so vicious

Vicious
You hit me with a flower
You do it every hour
Ohh, baby youre so vicious

Vicious
Hey, why dont you swallow razor blades
You must think Im some kinda gay blade
But baby, youre so vicious
When I watch you comin
I just have to run
Youre not good and you certainly arent very much fun
When I see you walkin down the street
I step on your hand and I mangle your feet
Youre not the kind of person that I even wanna meet
cause youre so vicious

Εκλογές και καλλιστεία

Από email αναγνώστη:

"... Οι εκλογές δεν είναι καλλιστεία, δήλωσε πειστικά ο Αρης Σπηλιωτόπουλος στο ΒΗΜΑ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ..."

Για τη μεταφορά
ΜΟΝΑ ΖΥΓΑ

Υπερβολές

Aπό τα ΝΕΑ:

"Ελπίζω ότι ακόμη κι εκείνοι που συμφωνούν με την απαγόρευση του καπνίσματος στους κλειστούς χώρους και θέλουν την επέκταση του μέτρου στο αυτοκίνητο και το σπίτι όταν υπάρχουν παιδιά, θα θεωρήσουν ολέθρια και παράλογη την πρόταση του επιτρόπου Υγείας της Νέας Υόρκης να απαγορευτεί το κάπνισμα στα πάρκα και τις παραλίες. Ακόμη και οι πιο φανατικοί σταυροφόροι της απαγόρευσης, αλλά και οι λάτρεις της στατιστικής, θα δυσκολευτούν να πιστέψουν ότι μια τζούρα Lucky Strike στην αύρα του Ατλαντικού μπορεί να έχει την οποιαδήποτε συνέπεια στους παθητικούς καπνιστές.

Είναι αστείο το γεγονός ότι μια χώρα όπου μπορεί κανείς να αγοράσει ένα όπλο από το σούπερ μάρκετ στην τιμή δύο πακέτων Μarlboro, ανησυχεί τόσο πολύ για το κάπνισμα στους ανοικτούς χώρους. Και ότι ένα έθνος που αρνείται να υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο και είναι έτοιμο να μποϊκοτάρει την επόμενη συμφωνία για το κλίμα στην Κοπεγχάγη, εξοργίζεται με ένα αναμμένο τσιγάρο στο Σέντραλ Παρκ.

Κανένας δεν επισήμανε αυτές τις αντιφάσεις στη «Χώρα της Ελευθερίας». Αλλά αυτό που προσβάλλει πραγματικά σε αυτήν την περίπτωση, είναι ο συνδυασμός διδακτικού στόμφου και χυδαίας αχαριστίας.

Δεν υπάρχει πιο ανιδιοτελής και ηρωική τάξη από τους καπνιστές, οι οποίοι συμβάλλουν με πολύ περισσότερα δισεκατομμύρια δολάρια στην οικονομία απ΄ όσα επιβαρύνουν το σύστημα υγείας, ενώ χαρίζουν τις συντάξεις τους στο κράτος πεθαίνοντας νωρίτερα- μάλλον αφήνοντας νωρίτερα έναν ετοιμοθάνατο πλανήτη".

Για τη μεταφορά
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

Εφιάλτες

Από τα σημερινά ΝΕΑ:

«Δεν υπάρχει ούτε μία υπόθεση -ούτε μία - στην οποία να είναι σαφές ότι κάποιος εκτελέστηκε για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε», έχει δηλώσει ο Άντονιν Σκάλια, ένας από τους εννέα δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ. Όμως η πραγματικότητα είναι διαφορετική.

Τον Φεβρουάριο του 2004, ο Κάμερον Τοντ Ουίλινγκχαμ θανατώθηκε από την Πολιτεία του Τέξας για τον εμπρησμό και φόνο των τριών νεαρών θυγατέρων του. Τα τρία κορίτσια είχαν παγιδευτεί όταν το σπίτι τους έγινε παρανάλωμα του πυρός, δύο ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 1991. Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Ουίλινγκχαμ, άνεργος μηχανικός αυτοκινήτων, συνελήφθη και κατηγορήθηκε ότι είχε βάλει εσκεμμένα τη φωτιά. Η δίκη του είχε όλα τα χαρακτηριστικά μιας δίκης όπου ο κατηγορούμενος είναι φτωχός: κακούς, διορισμένους από το κράτος συνηγόρους, αμφίβολα ιατροδικαστικά στοιχεία από δύο «ειδικούς» που όμως ουδέποτε αμφισβητήθηκαν, και την κατάθεση από ένα «καρφί» των φυλακών που ισχυρίστηκε ότι ο Ουίλινγκχαμ ομολόγησε το έγκλημα σε ανύποπτη στιγμή ενώ περίμενε να δικαστεί. Η δίκη του διήρκεσε μόνο δύο ημέρες και οι ένορκοι χρειάστηκαν μόλις μία ώρα για να τον κρίνουν ένοχο.

Διαμαρτυρόταν. Έπειτα από πολλές προσφυγές χωρίς αποτέλεσμα- η τελευταία έγινε στο Συμβούλιο Χαρίτων και Αναστολών του Τέξας, το οποίο δεν μπήκε καν στον κόπο να εξετάσει μια έκθεση του κορυφαίου ερευνητή εμπρησμών στις ΗΠΑ του δρος Τζέραλντ Χερστ, ο οποίος κατέληγε στο συμπέρασμα πως η πυρκαγιά ήταν τυχαία-, ο Ουίλινγκχαμ εκτελέστηκε με θανατηφόρο ένεση στη φυλακή του Χάντσβιλ. Μέχρι το τέλος, δεμένος στο φορείο στην αίθουσα εκτελέσεων, φώναζε, διαμαρτυρόταν ότι ήταν αθώος.

Έκτοτε, η υπόθεση αυτή έγινε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος των πολέμιων της θανατικής ποινής. Το Δεκέμβριο του 2004, η εφημερίδα «Τhe Chicago Τribune» δημοσίευσε ένα μακροσκελές άρθρο που αμφισβητούσε τις καταθέσεις των ερευνητών της πυρκαγιάς στη δίκη του 1992. Αργότερα το CΝΝ έκανε ένα ρεπορτάζ προς την ίδια κατεύθυνση, ενώ τρεις διαφορετικές εκθέσεις ανεξάρτητων ειδικών κατέληξαν σε παρόμοια συμπεράσματα.

Όμως αυτό τον μήνα ήρθε το πιο συντριπτικό πλήγμα: το περιοδικό «Τhe Νew Υorker» δημοσίευσε άρθρο 16.000 λέξεων το οποίο ισοπέδωσε ολόκληρη την υπόθεση εναντίον του Ουίλινγκχαμ. Αποδείχθηκε πως το «καρφί» ήταν ένας ναρκομανής μικροκακοποιός που αργότερα αναίρεσε αυτά που είχε καταθέσει. «Έχει παρέλθει το διάστημα παραγραφής για ψευδομαρτυρία, έτσι δεν είναι;» ρώτησε τον δημοσιογράφο του περιοδικού, τον Ντέιβιντ Γκραν.

Η μπίρα και τα παιδιά. Επισημαίνει επίσης ότι ουδέποτε αποδείχθηκε ότι παρουσιάστηκε κάποιο αξιόπιστο κίνητρο για το έγκλημα. Ο Ουίλινγκχαμ δεν ήταν άγιος. Έπινε, είχε δεσμούς και ήταν βίαιος. Στη δίκη, οι εισαγγελείς είπαν ότι σκότωσε τα παιδιά του «επειδή έμπαιναν στη μέση ανάμεσα σ΄ αυτόν και την μπίρα του». Η γυναίκα του Στέισι είχε πει ωστόσο ότι δεν είχε συμβεί τίποτε ασυνήθιστο πριν από την πυρκαγιά και ότι ενώ ο σύζυγός της την κακομεταχειριζόταν κατά καιρούς, ουδέποτε είχε κακομεταχειριστεί τα παιδιά: «Ίσα ίσα, τα κακομάθαινε», σχολίασε.

Όμως το σημαντικότερο στοιχείο στο άρθρο του Γκραν είναι ότι απορρίπτει την υπόθεση του εμπρησμού.

Ο δρ. Χερστ, ο κορυφαίος ερευνητής στο θέμα, είχε καταδείξει στην έκθεσή του, ήδη από το 2004, ότι ούτε μία από τις 20 δήθεν ενδείξεις εμπρησμού που αναφέρθηκαν στη δίκη δεν μπορούσε να αντέξει σε σοβαρή επιστημονική εξέταση. Η θεωρία, για παράδειγμα, ότι η πυρκαγιά είχε ξεσπάσει ταυτόχρονα σε τρία σημεία· ή ότι η διαδρομή της φωτιάς ήταν τόσο «παράξενη» που σίγουρα είχε χρησιμοποιηθεί υγρό επιταχυντικό· ή ότι ο Ουίλινγκχαμ δεν θα είχε προλάβει να βγει από το σπίτι χωρίς σοβαρά εγκαύματα στα γυμνά του πόδια αν ήταν αθώος- όλες καταρρίφθηκαν. Ακόμη και ο Κρεγκ Μπέιλερ, ο ειδικός στις πυρκαγιές εμπειρογνώμονας που προσελήφθη από την Πολιτεία του Τέξας, έγραψε ότι οι αρχικοί ερευνητές βασίστηκαν σε μεθόδους «που χαρακτηρίζουν μυστικιστές ή μέντιουμ». Με άλλα λόγια, ο Ουίλινγκχαμ έπεσε θύμα της ψευδοεπιστήμης, που είναι η πληγή των αμερικανικών δικαστηρίων.

Από απελπισμένος έγινε... αδιάφορος
Η πυρκαγιά ξέσπασε το πρωί της 23ης Δεκεμβρίου, το 1991. Ο Ουίλινγκχαμ ξύπνησε από τις φωνές της Άμπερ, της δίχρονης κόρης του. Στο σπίτι βρίσκονταν επίσης και τα δίδυμα μωρά του, η Κάρμον και η Κάμερον. Η οικογένεια ήταν φτωχή και η σύζυγος του Ουίλινγκχαμ, η Στέισι, είχε βγει να πάρει ένα έλατο για τα παιδιά από τον Στρατό Σωτηρίας. Ο Ουίλινγκχαμ είπε πως προσπάθησε να σώσει τα παιδιά του αλλά ο καπνός και οι φλόγες δεν τον άφησαν. Κάποια στιγμή άρπαξαν φωτιά τα μαλλιά του. Τα παράθυρα στο παιδικό δωμάτιο εξερράγησαν και οι φλόγες πήδησαν έξω. Οι πυροσβέστες αναγκάστηκαν να ακινητοποιήσουν τον Ουίλινγκχαμ και τελικά να του περάσουν χειροπέδες καθώς ήθελε να χιμήξει ξανά μέσα. Στις αρχικές τους καταθέσεις, οι γείτονες επιβεβαίωσαν πως ούρλιαζε απελπισμένος, «τα μωρά μου καίγονται». Όταν όμως θεωρήθηκε επισήμως ύποπτος, οι καταθέσεις άρχισαν να αλλάζουν. Από «απελπισμένος» ο Ουίλινγκχαμ έγινε «αδιάφορος» και «αλλόκοτος». «Το μυαλό δεν είναι μια παθητική μηχανή», εξήγησε ο Ιτιόλ Ντρορ, ειδικός ψυχολόγος, στον «Νew Υorker». «Άπαξ και πιστέψεις σε κάτι, άπαξ και περιμένεις κάτι, αυτό αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο εκλαμβάνεις και θυμάσαι τις πληροφορίες».

Για τη μεταφορά
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

Siboney

Siboney, yo te quiero
yo me muero por tu amor;
Siboney en tu boca
la miel puso su dulzor;
ven a mi que te quiero
y que te adoro
y que eres para mi.

Siboney al arrullo
de la palma pienso en ti.
Siboney de mi sueno
que no oyes la queja de mi voz
Siboney, si no vienes
me morire de amor.

Siboney de mi sueno
te espero con ansia en mi caney
porque tu eres el dueno
de mi amor Siboney.

Oye el eco de mi canto de cristal
no se pierda por entre el rudo manigual.

Ισορροπίες

Από τα χθεσινά ΝΕΑ:

"Η πρακτική που ακολουθείται στην Ελλάδα έναντι όσων ζητούν άσυλο δεν διασφαλίζει τα δικαιώματά τους. Στη βάση αυτή το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας ανέστειλε την επαναπροώθηση Ιρακινού πρόσφυγα στη χώρα.

Για δεύτερη φορά μέσα σε διάστημα μίας εβδομάδας η Ελλάδα απασχόλησε το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο της Γερμανίας. Μετά την ακύρωση της έκδοσης του πρώην διευθυντή της Siemens Μιχάλη Χριστοφοράκου την περασμένη Παρασκευή, οι δικαστές της Καρλσρούης αποφαίνονται τώρα ότι η Ελλάδα δεν είναι «ασφαλής» χώρα για τους πρόσφυγες.

Ο 22χρονος Ιρακινός, μέλος της θρησκευτικής κοινότητας των Γιεζιτών, έφθασε ως λαθρομετανάστης στην Ελλάδα, τέθηκε υπό κράτηση και υπέβαλε αίτηση για πολιτικό άσυλο. Η αίτησή του απορρίφθηκε και κατόπιν αυτού διέφυγε στη Γερμανία, όπου επίσης υπέβαλε αίτηση χορήγησης ασύλου. Οι γερμανικές αρχές αποφάσισαν την επαναπροώθησή του στην Ελλάδα βάσει του «κανονισμού του Δουβλίνου ΙΙ» που θεσπίζει την αρχή της «ασφαλούς τρίτης χώρας». Αυτή ορίζει ότι ο πρόσφυγας επαναπροωθείται στην πρώτη χώρα που πέρασε, αν είναι «ασφαλής τρίτη χώρα». Ως τέτοιες θεωρούνται οι χώρες-μέλη της Ε.Ε. και μία σειρά άλλων κρατών.

Ακύρωσαν επαναπροώθηση
Το Συνταγματικό Δικαστήριο της Καρλσρούης ανέστειλε την απόφαση του Εφετείου της Βόρειας Ρηνανίας Βεστφαλίας για την επαναπροώθηση του Ιρακινού μέχρι να αποφανθούν οι ανώτατοι δικαστές και επί της ουσίας της υπόθεσης. Το Συνταγματικό Δικαστήριο στην απόφασή του διαπιστώνει ότι υπάρχει κίνδυνος να «μην καταχωρηθεί» από τις ελληνικές αρχές και «να καταλήξει άστεγος».

Η εξέλιξη αυτή στιγματίζει με βούλα συνταγματικού δικαστηρίου πλέον την πρακτική που ακολουθείται στην Ελλάδα σχετικά με τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο, καθώς διαπιστώνει ότι δεν διασφαλίζονται οι εγγυήσεις του κράτους δικαίου. Ταυτόχρονα στιγματίζει και την πρακτική που ακολουθεί η Γερμανία να επαναπροωθεί με συνοπτικές διαδικασίες πρόσφυγες στα ασφαλή τρίτα κράτη. Θέτει δε επί τάπητος και το ζήτημα της «αλληλεγγύης» που αξιώνουν οι χώρες-μέλη της νότιας περιφέρειας της Ε.Ε. στο θέμα του ασύλου.

«Να μην αφεθεί μόνη της η Ελλάδα στο πρόβλημα»
«Η ΕΛΛΑΔΑ δεν πρέπει να αφεθεί μόνη της στο πρόβλημα που αντιμετωπίζει με τους πρόσφυγες και τους λαθρομετανάστες», είπε στα «ΝΕΑ» ο Γκίντερ Μπούργκχαρτ, πρόεδρος της οργάνωσης Ρro Αsyl, που άσκησε επανειλημμένως δριμεία κριτική στις «απάνθρωπες συνθήκες» που επικρατούν για τους πρόσφυγες στη χώρα. Ο κ. Μπούργκχαρτ είχε επισκεφθεί το 2008 τη Λέσβο, την Πάτρα και την Αθήνα και διαπίστωσε ιδίοις όμμασι την «απαράδεκτη κατάσταση στην Πέτρου Ράλλη» με τις «ουρές για ένα εισιτήριο» προκειμένου να υποβάλουν αίτηση ασύλου. Κατηγορεί την κυβέρνηση για το Προεδρικό Διάταγμα 81/2009 του περασμένου Ιουλίου που «δεν ανταποκρίνεται σε ένα κράτος δικαίου», καθώς αποφασίζουν αστυνομικοί εάν ο αιτών άσυλο διώκεται ή όχι και δεν υπάρχει καμία δυνατότητα προσφυγής στη Δικαιοσύνη. «Δεν μπορείς να κρατάς γυναίκες και παιδιά επί μήνες σε καταυλισμούς χωρίς να έχουν δει στα μάτια τους έναν ανακριτή. Οι συνθήκες είναι απάνθρωπες, δεν υπάρχει καμία πρόνοια για εκείνους που χρήζουν προστασίας», λέει ο κ. Μπούργκχαρτ. Ταυτόχρονα ο πρόεδρος της Ρro Αsyl θεωρεί τη δικαστική απόφαση κόλαφο και για τη Γερμανία, καθώς διαπιστώνει ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ανταποκριθεί στο κύμα λαθρομετανάστευσης. «Η απόφαση στοχεύει εξίσου το Βερολίνο και τις Βρυξέλλες», υπογραμμίζει ο κ. Μπούργκχαρτ. Αναδεικνύει «την ανάγκη αναπροσαρμογής των ρυθμίσεων περί ασύλου στην Ε.Ε.», ώστε οι χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά να δέχονται πρόσφυγες που φθάνουν π.χ. στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Μάλτα".

Για τη μεταφορά

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Προέλευση της εικόνας)

Michel Polnareff - La poupée qui fait non

C'est une poupée qui fait non, non, non, non
Toute la journée elle fait non, non, non, non
Elle est, elle est tellement jolie
Que j'en rêve la nuit

C'est une poupée qui fait non, non, non, non
Toute la journée elle fait non, non, non, non
Personne ne lui a jamais appris
Qu'on pouvait dire oui

Sans même écouter elle fait non, non, non, non
Sans me regarder elle fait non, non, non, non
Pourtant je donnerais ma vie
Pour qu'elle dise oui

Pourtant je donnerais ma vie
Pour qu'elle dise oui

Mais c'est une poupée qui fait non, non, non, non
Toute la journée elle fait non, non, non, non
Personne ne lui a jamais appris
Que l'on peut dire oui

Non, non, non, non ...

Sacha Distel - Monsieur Cannibale

En le voyant sortir de son camion
Chasser les papillons d'Afrique
Les cannibales en le traitant d'espion
L'arrêtèrent sans façon de suite
Il essaya de leur parler Anglais
Espagnol, Portugais, Chinois
Mais en voyant leurs mâchoires
Qui s'ouvraient
Il se mit à hurler d'effroi

Oh, Monsieur Cannibale,
Je n'veux pas mourir
Monsieur Cannibale
Laissez-moi partir

Il leur montra son briquet, son stylo
Sa montre et les photos d'sa femme
Il leur chanta un grand air de Gounod
Des chansons d'Adamo, que dalle !
Il leur fit voir des journaux de Paris
Personne ne réagit, non plus
Désespéré il sortit des revues
Remplies de filles toutes nues, et dit :

Oh, Monsieur Cannibale,
Je n'veux pas mourir
Monsieur Cannibale
Laissez-moi partir

Quand le grand chef aperçut ces revues
Qu'il vit toutes ces filles nues, il rit !
Mais dans sa tête une idée saugrenue
Une idée farfelue surgit
Dans une case où était son harem
Il entraîna lui-même le gars
Qui en voyant les femmes se ruer sur lui
Avec tant d'appétit, hurla :

Oh, Monsieur Cannibale,
Je n'veux pas mourir
Monsieur Cannibale
Laissez-moi partir

Pendant huit jours, il resta enfermé
Et dut se partager, en vain
Et comme déjà il n'était pas bien gros
Il perdit vingt kilos, au moins
Quand arriva l'instant où le grand chef
Lui fit comprendre par geste, Allez !
Prends ton camion et retourne chez toi
Le pauvre homme s'écria : Jamais !

Monsieur Cannibale, je n'veux plus partir
Monsieur Cannibale, j'aime mieux mourir !