Ευκαιρίες

Ο Γκόρντον Μπράουν δεν θεωρήθηκε, κυρίως όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία, από τα ΜΜΕ "χαρισματική" προσωπικότητα, όπως ο προκάτοχός του. Εξαρχής χαρακτηρίσθηκε πιό "βαρύς" και λιγότερο επικοινωνιακός από τον Τόνι Μπλέρ.

Παρόλα αυτά για αρκετούς μήνες οι δημοσκοπήσεις τον έφερναν να προηγείται σταθερά του αντιπάλου του και προεξοφλούσαν άνετη νίκη στις επόμενες εκλογές. Μετά τα πράγματα άλλαξαν με αποκορύφωμα το πρόσφατο συνέδριο των εργατικών, όπου τα ΜΜΕ τον είχαν έτοιμο να παραιτηθεί κι έψαχναν να βρούν τον αντικαταστάτη του (μη κρύβοντας την προτίμησή τους για τον υπ.εξ. Ντ. Μίλιμπαντ).

Η κρίση των τελευταίων εβδομάδων, επαληθεύοντας τον κανόνα που θέλει "κάθε αναταραχή να προσφέρει ευκαιρίες", προσέφερε εξ αντικειμένου στο Μπράουν το πεδίο για να δείξει τα προσόντα του, αναστρέφοντας το εις βάρος του κλίμα.

Εκεί που τους προηγούμενους μήνες τα ΜΜΕ έβλεπαν ένα "αποτυχημένο", σήμερα βλέπουν ένα "πραγματικό, χαμογελαστό ηγέτη" που του αρέσουν τα δύσκολα. Κανείς δεν γνωρίζει με βεβαιότητα, τί σκέπτεται ο ίδιος ο Μπράουν. Την πολιτική του, πάντως, τον τελευταίο καιρό (αν αφαιρέσει κανείς την εισήγησή του για την αντιμετώπιση της κρίσης, που έγινε δεκτή από την ΕΕ) χαρακτηρίζουν "δύσκολες" (και μάλλον άσχετες) για πολιτικούς θέσεις, όπως: η άρνηση να χρησιμοποιήσει τα παιδιά του για να "γυρίσει" την κακή πορεία του κόμματος και του ιδίου στις δημοσκοπήσεις, η πρότασή του να παραταθεί σε 42 ημέρες η κράτηση υπόπτων για τρομοκρατία χωρίς να απαγγελθεί εις βάρος τους κατηγορία (που απορρίφθηκε και απεσύρθη) και το χτύπημα στα μπόνους των τραπεζικών στελεχών.

Μ' αυτά και μ' αυτά τα ΜΜΕ και ο κόσμος ανακάλυψαν τον "ηγέτη" που έψαχναν, η ΕΕ έχει κάποιον να κατηγορεί (αν τα πράγματα δεν πάνε καλά), ο Κάμερον ισχυροποιεί τη θέση του στους Τόρις ως αντίβαρο στον Γκόρντον κι όλοι δείχνουν ευχαριστημένοι. Μεταξύ τους κι ο Μπλέρ που έμεινε μάλλον αμέτοχος (χρυσή εφεδρεία;) σε όλη αυτή την κρίση.

(Πηγή της εικόνας)