Tο χέρι του θεού

Θάχετε προσέξει την κίνηση αρκετών ποδοσφαιριστών (κυρίως λατινοαμερικάνων αλλά, τελευταία, και ελλήνων), που μόλις πετύχουν τέρμα δείχνουν προς τον ουρανό. Αλλοι, πάλι, σηκώνουν τη φανέλα τους για να δείξουν εικόνες αγίων ή να στείλουν μήνυμα της πίστης τους. Θάχετε ακούσει αρκετούς από αυτούς να απαντούν σε σχετικές ερωτήσεις και να εξηγούν, ότι οφείλουν την επιτυχία τους αυτή στο θεό. Υπάρχουν, τέλος, και προπονητές, που ερωτώμενοι για την πιθανότητα νίκης της ομάδας τους σε κρίσιμους αγώνες περίπου απαντούν: "εάν είναι θέλημα θεού, θα νικήσουμε". Είναι γνωστή η σημασία που έχει -κατάλληλα καθοδηγούμενη-η πίστη σε μια ομάδα. Πέρα, όμως, από την πίστη, φαίνεται ότι αποφασιστικό ρόλο διαδραμάτισε στο ποδόσφαιρο και το χέρι του θεού.


Maradona - Celebrity bloopers here

Οσο προχωράει η σύζευξη των δύο -ίσως πιό μαζικών- ανθρώπινων εκδηλώσεων των τελευταίων αιώνων, του ποδοσφαίρου με τη θρησκεία, γεννάει το ερώτημα: Είναι η πίστη παικτών, προπονητών, παραγόντων και φιλάθλων αυτή που καθιέρωσε τη συχνή και δημόσια (στα γήπεδα) προσφυγή σε θρησκευτικούς τύπους, ή μήπως είναι η δύναμη του ποδοσφαίρου αυτή που επιχειρεί να φέρει στα μέτρα του και στο προσκήνιο του θεάματος προσωπικές εκδηλώσεις θρησκευτικής πίστης;

Με άλλα λόγια είναι οι σημερινοί ποδοσφαιριστές και προπονητές περισσότερο θρήσκοι από τους συναδέλφους τους προηγούμενων 10ετιών ή η ευρύτατη δημοσιότητα που έχει πάρει μέσω της τηλεόρασης το ποδόσφαιρο και η ανάγκη διαρκούς ανανέωσης των επικοινωνιακών εργαλείων των πρωταγωνιστών του είναι αυτή που οδηγεί τα πράγματα εδώ;