Χίτσκοκ

O Αλφρεντ Χίτσκοκ έχει την τιμητική του την περίοδο αυτή στους Τάϊμς. Μέχρι και ειδικό "microsite" έχει δημιουργηθεί, φιλοξενείται στην ιστοσελίδα της εφημερίδας κι εκεί βρίσκει κανείς άρθρα, απόψεις, εξομολογήσεις, κριτικές, σχόλια κλπ για το μεγάλο σκηνοθέτη.

Ανάμεσα σ' αυτά ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Τζόναθαν Κόου, για το οποίο έγραψε στα ΝΕΑ ο Χ. Ιερείδης. Μια εύστοχη παρατήρηση του Κόου είναι κι αυτή για τη σημασία του διαλόγου στις ταινίες του βρετανού σκηνοθέτη, όπως δημοσιεύεται στην εφημερίδα:

"Θυμόμαστε σκηνές, όχι ατάκες
«Δεν πιστεύω ότι ο Χίτσκοκ απεχθανόταν τους διαλόγους· έδινε μικρή βαρύτητα σε αυτούς και τους έβαζε χαμηλά στη λίστα του οπλοστασίου του», παρατηρεί ο Τζόναθαν Κόου. «Αν και θυμάμαι πολλές ατάκες από ταινίες του Μπίλι Γουάιλντερ, αντιθέτως δεν έχω συγκρατήσει ούτε μία από ταινία του Χίτσκοκ. Από την άλλη, σχεδόν όλοι έχουν να θυμούνται σκηνές από φιλμ του. Η κατά Χίτσκοκ τέχνη του σινεμά δεν συνίστατο στο να καταγράφεις ανθρώπους που μιλούν. Εκείνος δούλευε στη χώρα της σιωπής· εν τέλει, οι ταινίες του βωβού κινηματογράφου αποτέλεσαν τα θεμέλια των δικών του ταινιών.

Με άλλα λόγια οι ταινίες του Χίτσκοκ είναι διαχρονικά σύγχρονες, απλώς διότι μας πηγαίνουν στις βασικές αρχές του κινηματογράφου. Και ο ίδιος εξακολουθεί να παραμένει σημαντικός για την Έβδομη Τέχνη, ακριβώς διότι μας θυμίζει ότι το σινεμά έχει μεγάλη συναισθηματική ισχύ όταν μιλάει με ήχους, μουσική και εικόνες. Όχι με λόγια»".

Για την αντιγραφή
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Πηγή της φωρογραφίας)