Δισταγμοί και αδυναμίες;

Από τα ΝΕΑ της περασμένης Δευτέρας το άρθρο του Σ. Θεοδωράκη:

"ΑΝ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΛΑ και μάλλον καλά άκουσα, ο Γιώργος Παπανδρέου άρχισε την ομιλία του στη Θεσσαλονίκη απευθυνόμενος στον «παναγιώτατο» και μετά σε όλους τους άλλους. Προφανώς ο «παναγιώτατος» ήταν ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος, ο οποίος ως γνωστόν υπερασπίζεται τα τελευταία χρόνια ακραίες απόψεις στα εθνικά, κοινωνικά, ακόμη και τα εκκλησιαστικά ζητήματα.

Απόψεις που στο σύνολό τους δεν ενστερνίζεται ούτε καν το κόμμα του κ. Καρατζαφέρη. Θυμίζω επίσης ότι η ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου έγινε στο τέλος της εβδομάδας κατά την οποία αποκαλύφθηκε η εμπλοκή εκκλησιαστικών παραγόντων σε ένα από τα μεγαλύτερα οικονομικά και περιβαλλοντικά σκάνδαλα της δεκαετίας. Από ό,τι πληροφορούμαι, την ίδια προτίμηση στον «παναγιώτατο» έδειξε προ ημερών και ο κ. Καραμανλής. Αλλά αυτό ήταν αναμενόμενο. Ο κ. Καραμανλής είναι γνωστό ότι φλερτάρει με τα ακραία στοιχεία της Εκκλησίας. Ήταν ο μόνος πολιτικός αρχηγός που «ψήφισε» (μαζί μάλιστα με τη γυναίκα του!) στο «δημοψήφισμα» του συγχωρεμένου Χριστόδουλου για τις ταυτότητες.

Βεβαίως ως Πρωθυπουργός δεν ανέτρεψε την απόφαση του κ. Σημίτη για τις ταυτότητες, καθ΄ ότι άλλο το φλερτ και άλλο η δουλειά. Επίσης ο κ. Καραμανλής είναι αυτός που ενέκρινε να αποσυρθεί άρον άρον ένα σχολικό βιβλίο Ιστορίας επειδή το ζήτησε η «ακροδεξιά του Κυρίου». Ας μην παρασυρθώ όμως. Τι είναι αυτό που έκανε τον Γιώργο Παπανδρέου, σε αυτή μάλιστα τη συγκυρία, να απευθυνθεί πρώτα στον «παναγιώτατο» και όχι ας πούμε στον ελληνικό λαό που τον παρακολουθούσε ή τους συντρόφους του που τον επευφημούσαν από τα «ορεινά» του Βελλιδείου; Είναι το αραχνιασμένο πρωτόκολλο; Είναι η καλή του ανατροφή; Είναι οι υποδείξεις των κομματαρχών του Βορρά, είναι ο φόβος του κυριακάτικου άμβωνα;

Τα ερωτήματα πολλαπλασιάζονται αν σκεφτούμε τους προσεκτικούς τόνους των στελεχών του ΠΑΣΟΚ απέναντι στους «υπηρέτες του Θεού» παρά τα όσα αποκαλύπτονται τις τελευταίες μέρες. Πιο πολλά, δηλαδή, έχει πει ο κ. Σανιδάς για τον Εφραίμ, παρά οι πράσινοι «σκιώδεις υπουργοί». Η επιλογή αυτή του ΠΑΣΟΚ καταδεικνύει ένα από τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας. Την αδυναμία των πολιτικών να συγκρουστούν με όλους αυτούς που την κρατούν στον προηγούμενο αιώνα. Κατεστημένα, συντεχνίες, κουμπάρους, ημετέρους και «παναγιωτάτους».

Για την αντιγραφή

ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Πηγή της εικόνας)