Την ίδια στιγμή στη Γαλλία διαμορφώνεται ένα νέο "μέτωπο", αρκετά διαφορετικό απ' αυτό που έχουμε κατά νού (και) ως έκφραση του χάσματος των γενεών. Γονείς συνασπίζονται για να "αντιμετωπίσουν" δικαστικές αξιώσεις των παιδιών για χαρτζηλίκι και διατροφή.
Η εν γένει στάση απέναντι στα παιδιά φαίνεται, πως σιγά σιγά αλλάζει. Ισως όχι αδικαιολόγητα, αφού συχνά υπάρχει κι εκδηλώνεται κεντρικά κι οργανωμένα μεγάλη πίεση για πιο πολλές γεννήσεις και περισσότερα παιδιά. Ο αντίλογος (κατά σύμπτωση, πάλι από τη Γαλλία) είναι υπαρκτός, εν πολλοίς υπερβολικός (όσο και το αντίθετό του) αλλά κι εν μέρει τεκμηριωμένος.
Ωστόσο, μέχρι να καταλήξει η κατάσταση στη ζητούμενη νέα ισορροπία, δεν θα έβλαπτε να ρίχνουμε κάπου κάπου μια ματιά στα δικαιώματα του παιδιού και να θυμόμαστε την παλιά "σοφία" του Σάμερχιλ: "Αφήστε τους ανθρώπους να ζήσουν τη δική τους ζωή".
(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)
1 σχόλιο:
Μόνη της η "σοφία" που αναφέρετε φοβάμαι πως δεν αρκεί.Κατά μία έννοια και ο 14χρονος που αποπειράται να αυτοκτονήσει "στο πλαίσιο της δικής του ζωής" δρά...
Δημοσίευση σχολίου