Καθώς όλα δείχνουν πως η κούρσα των προκριματικών εκλογών στο δημοκρατικό κόμμα φθάνει στο τέλος και νικητής (μετά τις τελευταίες 2 αναμετρήσεις σε Μοντάνα και Ν. Ντακότα) παραμένει ο Ομπάμα, έχουν ήδη αρχίσει οι αναλύσεις για την πορεία των 2 υποψηφίων και τα στοιχεία που μέτρησαν για το τελικό αποτέλεσμα.Είναι σχεδόν βέβαιο, πως οι περισσότεροι πριν από 9-10 μήνες έβλεπαν στη Χίλαρι Κλίντον την ιδανική για τους δημοκράτες προεδρική υποψήφια και σ' αυτό μετρούσε κυρίως ότι υπήρξε επί αρκετά χρόνια η πρώτη κυρία στις ΗΠΑ. Τώρα πώς από αυτό "αντλούσε" συγκριτικό πλεονέκτημα εμπειρίας έναντι των υπολοίπων συνυποψηφίων της είναι ένα μυστήριο. Προφανώς το επιτελείο της έκρινε πως έτσι αποκτά σύνθημα κι έτσι -άθελά του- την κατέστησε όμηρο μιας υπερ-εικόνας που κυνηγούσε χωρίς να φθάνει με πειστικότητα.
Ο Μπιλ Κλίντον δίπλα της θεωρήθηκε επίσης ένα επικοινωνιακό υπερ-εργαλείο που θα εμπλούτιζε τις επιλογές της πρώτης γυναίκας υποψήφιας. Η ανάμιξή του, ωστόσο, όταν έγινε δεν είχε το αναμενόμενο αποτέλεσμα, αν δεν ήταν καταστροφική όπως αναφέρει σήμερα ο Γκάρντιαν για το περίφημο "παραμύθι" που κατά τον Κλίντον ζούσε ο Ομπάμα πιστεύοντας πως θα είναι ο νικητής. Κατόπιν εορτής, βέβαια, είναι εύκολο να κρίνει κανείς και να αναλύει σε βάθος.
Η Χίλαρι εκτιμά την κατάσταση και συνεχίζει να διαμηνύει, ότι ούτε τώρα πρόκειται να εγκαταλείψει. Υπάρχουν "χαρτιά" να παίξει, όπως ότι κατέκτησε την πλειοψηφία στη λαϊκή ψήφο και άλλα. Περιμένει, λοιπόν, χωρίς ακόμη να είναι γνωστό, τί ακριβώς.
(Πηγή της φωτογραφίας από το έργο "Waiting" της Delphine Poussot)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου