Οσο κράτησε η συμμετοχή της εθνικής Ελλάδος στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα της Αυστρίας (στην Ελβετία δεν πήγε) κι όσο η απόδοσή της υπολειπόταν των "προσδοκιών" και τα αποτελέσματα δεν ήταν καλά, τόσο -ενόψει του επόμενου κάθε φορά αγώνα- τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι έδιναν πιεστικά το σύνθημα: "όλα για τη νίκη".Σωστά είπε καλεσμένος σε ραδιοφωνική αθλητική εκπομπή πως πρέπει να διευκρινισθεί, τί ακριβώς περιλαμβάνεται στο "όλα", δεν βρήκε όμως ανταπόκριση η επισήμανσή του κι έτσι ο καθένας το καταλαβαίνει με το δικό του τρόπο.
Από την άλλη πλευρά σε όλα σχεδόν τα αθλήματα και τις διοργανώσεις του εγχώριου αθλητισμού επαναλαμβάνεται φορτικά από διαφόρους φωστήρες η εξυπνάδα: "ο πρώτος είναι όλα κι δεύτερος τίποτα". Στο κυρίαρχο αυτό μοτίβο επιχειρείται να γαλουχούνται από την τρυφερή παιδική ηλικία οι μελλοντικοί αθλητές και φίλαθλοι, χωρίς νάχει γίνει και πολύ κουβέντα για τη σχέση αυτού του ψυχαναγκαστικού κανόνα με τον κάθε λογής χουλιγκανισμό.
Ετσι προκάλεσαν έκπληξη οι προτάσεις του Γκους Χίντιγκ στην έκθεση που έχει υποβάλει στην εθνική ακαδημία ποδοσφαίρου της Ρωσίας, (θέσεις) που για πρώτη φορά βάζουν τα πράγματα στη θέση τους: «... Σε μια χώρα 140 εκατομμυρίων ανθρώπων, αν εκπαιδεύσουμε τα παιδιά με την πιο σύγχρονη μεθοδολογία, μακριά από φοβικές καταστάσεις, χωρίς υποψίες και αναζήτηση ευθυνών στις αποτυχίες, τα αποτελέσματα θα είναι τεράστια. Κατ΄ αρχάς πρέπει να αλλάξουμε τις αρχές πάνω στις οποίες είναι δομημένο το παιδικό ποδόσφαιρο, καθώς είναι λάθος οι προπονητές να ζητάνε από τα παιδιά να κατακτήσουν το πρωτάθλημα. Οι ομάδες των 12χρονων, 14χρονων και 16χρονων προφανώς θα συνεχίσουν να παίζουν για τη νίκη, όμως το πρωταρχικό σε αυτές τις ηλικίες είναι η ατομική κατάρτιση των ταλαντούχων. Οι προπονητές θα πρέπει να βραβεύονται για κάθε νέο παίκτη που ετοιμάζουν για την πρώτη ομάδα.Η πρακτική έχει δείξει ότι σε κάθε ομάδα 16χρονων,υπάρχουν μίνιμουμ τρεις παίκτες ικανοί να φτάσουν ως την ανδρική ομάδα...".
(Πηγή της εικόνας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου