Από το BHMA:«Καλέ θεούλη, εμείς είμαστε καλά. Κάνε καλέ θεούλη, νάχουν όλα τα παιδάκια ένα ποταμάκι γάλα μπόλικα αστεράκια μπόλικα τραγούδια. Κάνε καλέ θεούλη, νάναι όλοι καλά έτσι που κι εμείς να μη ντρεπόμαστε για τη χαρά μας».
Το απόσπασμα αυτό από το ποίημα «Πρωινό Αστρο» του Γιάννη Ρίτσου, δεν ακούγεται πια τα πρωινά από τις φωνούλες των μικρών μαθητών στην αυλή του 132ου Δημοτικού Σχολείου της Γκράβας. Οι δάσκαλοί τους το είχαν επιλέξει ως πρωινή προσευχή, καθώς η πλειονότητα των παιδιών που μάθαιναν γράμματα στο σχολείο αυτό ήταν αλλοδαποί και το κάθε ένα από αυτά πίστευε στον δικό του... Θεό. Το ποίημα αντί της κλασικής προσευχής ένωνε τα παιδιά με διαφορετικές εθνότητες και θρησκείες και τα έκανε να νιώθουν ίδια μεταξύ τους· και να μοιράζονται τις ίδιες ανησυχίες... Το... όνειρο όμως δεν κράτησε πολύ. Στις τελευταίες κρίσεις που έκανε το υπουργείο Παιδείας για νέα στελέχη της εκπαίδευσης, η διευθύντρια του σχολείου κυρία Στέλλα Πρωτονοτάριου απομακρύνθηκε από τη θέση της και ο νέος διευθυντής θεώρησε ότι οι καινοτόμες δράσεις του σχολείου για την ομαλή ένταξη των αλλοδαπών μαθητών στην ελληνική εκπαιδευτική πραγματικότητα δεν χρειάζεται να συνεχισθούν. Και έτσι καταργήθηκαν. Οπως και το ποίημα του Ρίτσου ως πρωινή προσευχή...
Χθες, οι δάσκαλοι του σχολείου αποφάσισαν να προσφύγουν στο Συνήγορο του Παιδιού για να βρουν το δίκιο τους και το βράδυ διοργάνωσαν και ειδική ημερίδα στο κέντρο της Αθήνας, για να επισημάνουν ότι οι καινοτομίες και οι ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες έχουν θέση στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα και φέρνουν αποτελέσματα. Ενα σχολείο για όλους «Οι δάσκαλοι του 132ου Δημοτικού Σχολείου Αθήνας ανησυχώντας έντονα για τις εξελίξεις στο σχολείο μας επιθυμούμε να ενημερώσουμε τον Συνήγορο του Παιδιού στα εξής» αναφέρουν στην καταγγελία τους. Και προσθέτουν: «Οι παιδαγωγικές πρακτικές που εφαρμόστηκαν τα τελευταία χρόνια στο σχολείο μας και στηρίζονταν σε διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματα έχουν βίαια καταπατηθεί τη σχολική χρονιά που διανύουμε με την ευκαιρία της αλλαγής της διεύθυνσης.Η πολυετής εργασία πάνω σε θέματα σεβασμού δικαιωμάτων των μαθητών μας είδαμε να αναστέλλεται βίαια και αυτό να δημιουργεί ζητήματα σοβαρά σε όλους τους παράγοντες της σχολικής κοινότητας».
Και δεν ήταν λίγα αυτά που έκαναν κατά τη διάρκεια μιας σχολικής χρονιάς οι αποφασισμένοι να μάθουν γράμματα στα παιδιά δάσκαλοι. Το σχολείο σεβόμενο το δικαίωμα του κάθε παιδιού στη θρησκευτική του ελευθερία αποφάσισε για δύο χρόνια περίπου την αλλαγή της πρωινής προσευχής και την αντικατάστασή της από ένα ποίημα, με απώτερο στόχο να μπορούν να προσεύχονται αλλόθρησκοι μαθητές οι οποίοι αποτελούν και την πλειοψηφία των μαθητών. Επιπλέον το σχολείο οργάνωσε και εφάρμοσε επί πέντε συνεχή χρόνια μαθήματα μητρικής γλώσσας στους μετανάστες μαθητές. Παράλληλα με τη διδασκαλία της μητρικής γλώσσας οργάνωσε και μαθήματα ελληνικής γλώσσας για τους γονείς-μετανάστες ώστε να μπορούν να επικοινωνούν με τους δασκάλους και να ενημερώνονται για την πρόοδο των παιδιών τους.
Σε συνδυασμό με τις δράσεις αυτές, ο σύλλογος διδασκόντων προχώρησε όλα αυτά τα χρόνια και σε άλλες ενέργειες που αφορούν τη γενικότερη στήριξη των οικογενειών των μαθητών και τη διεκδίκηση καλύτερων συνθηκών για τη λειτουργία του σχολείου, όπως η βάρδια και η βελτίωση του κτιριακού προβλήματος.
«Με την έλευση του νέου διευθυντή είδαμε ότι όλες αυτές οι δραστηριότητες αναστάλθηκαν και μάλιστα με βίαιο τρόπο» σημειώνουν σήμερα οι δάσκαλοι και προσθέτουν: «Ο νέος διευθυντής τα έκοψε όλα μόλις ανέλαβε καθήκοντα και μάλιστα προτού ενημερωθεί από τον σύλλογο διδασκόντων για τις πρωτοβουλίες που είχε αναπτύξει, διέκοψε όλες τις δραστηριότητες επικαλούμενος “άνωθεν εντολές”.Θέλουμε να τονίσουμε ότι αυτό έγινε την πρώτη ημέρα άφιξής του και με τρόπο που σόκαρε γονείς, δασκάλους και μαθητές». Οι εκπαιδευτικοί καταγγέλλουν ότι με τη διακοπή των προγραμμάτων καταπατούνται αυτονόητα δικαιώματα των μαθητών και καλούν τον Συνήγορο του Παιδιού να παρέμβει για να τα προστατεύσει.
«Πριν, ήμασταν σαν μια οικογένεια» Το πρόγραμμα, το οποίο άρχισε να εφαρμόζεται πριν από εννέα χρόνια, υποστηριζόταν από γονείς, μαθητές, εκπαιδευτικούς και φυσικά από τη διευθύντρια του σχολείου κυρία Στέλλα Πρωτονοτάριου. Είχε κύριο στόχο την ομαλή ένταξη των αλλοδαπών καθώς πάνω από το 70% είναι παιδιά μεταναστών από διάφορες χώρες (Αλβανία, Μολδαβία, Βουλγαρία, Σουδάν κ.λπ.). Από τα πολύ σημαντικά αποτελέσματα της λειτουργίας του ήταν, σύμφωνα με γονείς και εκπαιδευτικούς, η παντελής απουσία κρουσμάτων βίας μέσα στο σχολείο και το πολύ καλό εκπαιδευτικό κλίμα ανάμεσα σε διδάσκοντες, μαθητές και γονείς. «Οι μαθητές μας δεν μπήκαν ποτέ σε συμμορίες και έδειχναν ενδιαφέρον ο ένας για τον άλλο» ανέφερε η δασκάλα του σχολείου κυρία Πολυξένη Μάστορα.
Οπως δήλωσε προς «Το Βήμα» η πρώην διευθύντρια του σχολείου, οι δράσεις χρηματοδοτούνταν αρχικά από το πρόγραμμα της Ολυμπιακής Παιδείας. Οταν αυτό σταμάτησε, υπήρξε αυτοχρηματοδότηση από τους γονείς, οι οποίοι παρά το πενιχρό τους εισόδημα πλήρωναν 10 ευρώ τον μήνα για να συνεχισθεί το πρόγραμμα. «Ολοι οι δάσκαλοι εργάζονταν εθελοντικά και πολλές δράσεις γίνονταν εκτός σχολικού προγράμματος» σημειώνει η κυρία Πρωτονοτάριου.
«Δεν είμαστε πλέον ευχαριστημένοι» λέει στο «Βήμα» η κυρία Μαρία Κουκλοβίτσκα, ουκρανικής καταγωγής, από τον Σύλλογο Γονέων του σχολείου. «Πριν ήμασταν σαν μια οικογένεια. Τώρα το κλίμα είναι πολύ δύσκολο».
1 σχόλιο:
Ενδιαφέρον θέμα. Το παρακολουθώ από τον "Ιο" της Ελευθεροτυπίας.
Ως πότε η συντήρηση θα μπαίνει εμπόδιο στο αυτονόητο.
Δημοσίευση σχολίου