Οπως, ίσως, έχει γίνει αντιληπτό τα ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ έθεσαν εδώ και δύο περίπου μήνες ένα ερώτημα, δίνοντας την ευκαιρία σε όσους επισκέπτες ήθελαν να απαντήσουν. Το ("οντολογικού" χαρακτήρα) ερώτημα ήταν "Μονά ή Ζυγά;" και οι απαντήσεις που δόθηκαν ήταν για μερικές ημέρες λίγο δεξιότερα και μετά βρίσκονται σε σχόλιο.Υπάρχει μια ταινία του 1969, σε κάποια σκηνή της οποίας η νεότατη (τότε) και γοητευτική (πάντοτε) Τζέϊν Μπίρκιν καλείται από το γόη της εποχής Αλέν Ντελόν να διαλέξει, ανάμεσα σε δύο σχεδόν όμοιες μπάλες από ψύχα ψωμιού, ποιά προτιμά. Διστάζει να πεί την προτίμησή της και αναρωτιέται, γιατί "πρέπει" πάντα (να μπορεί) κανείς, χωρίς ιδιαίτερο λόγο, να διαλέγει ένα μεταξύ πολλών (ομοίων ή διαφορετικών) πραγμάτων.
Σήμερα, μετά από πολλά χρόνια, ο "προβληματισμός" αυτός παραμένει για αρκετούς ζωντανός και εν πολλοίς επίκαιρος.
(Πηγή της εικόνας)
3 σχόλια:
Το δίλημμα της Μπίρκιν (που προφανώς διατυπώθηκε με την πολύ ζεστή φωνή της, τη γνωστή μας από το πολύ πολύ γνωστό εκείνο τραγούδι που την έκανε γνωστή) το κατατάσσω στα αμπελοφιλοσοφικά.
Ανάμεσα στα μονά κ τα ζυγά ..εξαρτάται! Αν είναι για τον δακτύλιο πχ. προτιμώ μονά, δίνουν γύρω στις 5 μέρες το χρόνο παραπάνω σε όσους σέβονται το μέτρο. Αλλιώς, έτσι γενικώς, ρίχνω λευκή ψήφο (παρεμπιπτόντως: αυτήν πώς την προτιμάτε; έχετε ακούσει πόσοι -ακόμα και ευθέως ασχολούμενοι με αυτήν, όπως πολιτικοί, δήμαρχοι κλπ- μιλάνε για 'τον ψήφο' μας;)
Σωστά! Η αμπελοφιλοσοφία στα 18, πάντως, είναι δημιουργική και αναγκαία διαδικασία
Για την ιστορία:
Ψήφοι: 7
Μονά: 2 (~28,5%)
Ζυγά: 5 (~71,5%)
Δημοσίευση σχολίου