29.11.08

Comme il faut

Από τη στήλη του Στ. Κασιμάτη στο χθεσινό ΒΗΜΑ:

"...Με αφορμή την επανεμφάνιση της κυρίας Μαριέττας Γιαννάκου στην πολιτική, θα ήθελα να σημειώσω μερικές σκέψεις, σχετικά με τη στάση της κοινωνίας μας έναντι των αναπήρων.

Η επικρατούσα στην κοινωνία μας, «πολιτικώς ορθή», στάση συνοψίζεται στο εξής: Σου λείπει ένα πόδι (χέρι, μάτι, οτιδήποτε), αλλά εγώ παριστάνω ότι δεν το βλέπω. Νομίζω ότι η σωστή στάση θα έπρεπε να είναι η εξής: Το βλέπω ότι σου λείπει ένα πόδι, αλλά αυτό δεν σε κάνει να διαφέρεις. Αυτό είναι και το νόημα των Παραολυμπιακών. Για αυτό γίνονται οι τιμητικές συνεδριάσεις της Βουλής. Για αυτό εκφωνούνται οι ωραίοι λόγοι. Το «δεν διαφέρεις» λέγεται μόνον με έναν τρόπο: με πράξεις. Αντιθέτως, εμείς, εδώ στην πρωτεύουσα του Ελληνισμού, φτιάξαμε τα ειδικά μονοπάτια των τυφλών στα πεζοδρόμια μόνο και μόνο επειδή είχαμε την υποχρέωση να μεταμφιεστούμε σε πολιτισμένους λόγω των Ολυμπιακών. Συγχέουμε τον καθωσπρεπισμό με τον πολιτισμό.

Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο χειροκροτώ τις κόκκινες πατερίτσες της κυρίας Γιαννάκου. Διότι μας εξοικειώνουν με την κατάστασή της. Και κόκκινες, λοιπόν, ας είναι οι πατερίτσες, και πράσινες, και λουλουδάτες, και με λαχούρια! Κάντε, κυρία Γιαννάκου, τα δεκανίκια σας αξεσουάρ, όπως οι τσάντες σας, και δείξτε στους καθωσπρέπει τον δρόμο προς την αληθινή αξιοπρέπεια...".

Για την αντιγραφή
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ

(Πηγή της εικόνας)

Δεν υπάρχουν σχόλια: