Το παλιό Ζonar's και το νέο καφέ

Πριν από λίγες ημέρες το (επί χρόνια κλειστό) μαγαζί στη συμβολή των οδών Πανεπιστημίου και Βουκουρεστίου άνοιξε κι όλοι το καλωσόρισαν ως το νέο Zonar's. Είτε επειδή έχει "ανέβει" γενικώς η περιοχή, είτε επειδή πολύς κόσμος "σουλατσάρει" -και λόγω των επερχόμενων εορτών- στο διπλανό Attica, είτε τέλος επειδή η νοσταλγία που, ίσως, πλημμύρισε τους παλιούς αθηναίους θαμώνες του "έσταξε" και λίγο παρακάτω, στο μαγαζί υπάρχει το αδιαχώρητο.

Μπορεί να είναι συνηθισμένο θέαμα να στέκει κόσμος όρθιος, περιμένοντας για μια θέση στον πάγκο ή για μια στριμωγμένη καρέκλα σε μικρά κεντρικά καφέ (π.χ. το Da Capo ή το Clemente III), όμως το ίδιο φαινόμενο για ημερήσιο στέκι πολλών τετραγωνικών είναι μάλλον πρωτόγνωρο.

Ο νέος χώρος είναι γεμάτος με μικρά τραπέζια για 2 άτομα ("δυαράκια"), πολλά από αυτά είναι κολλημένα στη τζαμαρία (προσφέρουν και χάζι), ενώ υπάρχουν και μερικοί μικροί καναπέδες που μοιράζονται ανάμεσα σε δύο τραπέζια (πάλι 2ράκια). Ελάχιστα τραπέζια μπορούν να φιλοξενήσουν 3 ή 4 άτομα κι αυτά με δυσκολία. Το ίδιο στριμωχτά είναι τα τραπέζια στη Βουκουρεστίου, κάπως πιό αραιά επί της Πανεπιστημίου. Γενικά είναι δύσκολο να καθήσει κανείς να διαβάσει την εφημερίδα του, χωρίς να ακούει τις κουβέντες των διπλανών μέσα στο αυτί του ή να μιλήσει με την παρέα του χωρίς να τον ακούνε από δίπλα. Τα γκαρσόνια προσπαθούν φιλότιμα να τα φέρουν βόλτα.

Μολονότι στεγάζονται στον ίδιο χώρο, το νέο καφέ λίγο έχει να κάνει με το παλιό στέκι. Ισως για αυτό προχθές άλλαξε κι όνομα.