3 και σήμερα

Τις ημέρες των ολυμπιακών αγώνων οι αθλητικοί συντάκτες έχουν την τιμητική τους. Κυρίως όσοι εργάζονται στη ραδιοτηλεόραση δεν παύουν να παραθέτουν με κάθε λεπτομέρεια ιστορικά (ενίοτε και πολύ προσωπικά) στοιχεία για τους αθλητές και τις επιδόσεις τους, να ενημερώνουν για διάφορα αποτελέσματα (χρόνους, βάρη, σκορ), να υψώνουν τη φωνή (προσθέτοντας κάποιοι από αυτούς και μικρή δόση λυγμού) όταν επιτυγχάνονται παγκόσμια ρεκόρ, να χαμηλώνουν τον τόνο σε ήττες και αποτυχίες, να ρωτούν μάλλον τετριμμένα πράγματα στη "μικτή ζώνη" και γενικά να δίνουν τον "καλύτερό τους εαυτό" για να κάνουν τη δουλειά που μεγάλη πλειονότητα από αυτούς δείχνει να υπεραγαπά.

Πολλά από τα αγωνίσματα αυτά γίνονται σπανίως εκτός ολυμπιακών αγώνων (π.χ. τραμπολίνο ανδρών) κι έτσι σε μεγάλο βαθμό δικαιολογείται αρκετοί δημοσιογράφοι να μη γνωρίζουν πολλά πράγματα για τέτοια αγωνίσματα. Ετσι στο αθλητικό ραδιόφωνο όταν η συζήτηση έρχεται στα γνωστά (ποδόσφαιρο και μπάσκετ) διακρίνει κανείς εύκολα την ανακούφιση των παρουσιαστών που προκαλεί η (παροδική όσο διαρκούν οι αναθεματισμένοι ολυμπιακοί αγώνες) ενασχόλησή τους με αντικείμενο που κατέχουν κι αγαπούν κι όχι π.χ. την τοξοβολία ή τις καταδύσεις.

Φαίνεται, ότι και το ενδιαφέρον των ακροατών εστιάζεται περισσότερο στη μπάλα και (πολύ) λιγότερο ας πούμε στο τρίαθλο ή την ιππασία. Για το λόγο αυτό και πολλά από τα sms που κατά κόρον στέλνουν στους σταθμούς αφορούν τελευταίες μεταγραφές των ομάδων, διάφορα διοικητικά θέματα, διαιτησία κλπ.

Η ίδια, πάντως, αμηχανία διακατέχει και τα αθλητικά φύλλα, που προσπαθούν να συνδυάσουν τα πράγματα συχνά μοιράζοντας (στους τύπους) την πρώτη σελίδα τους μεταξύ δηλώσεων π.χ. του Ντιόγκο (που πρόλαβε κι έγινε ήδη "γαύρος") και των παγκόσμιων ρεκόρ του Μπολτ, αποφεύγοντας μέχρι στιγμής για τον τελευταίο σημερινό χαρακτηρισμό αθλητικού παρουσιαστή στο ραδιόφωνο που τον ανέφερε ως ... "κιτρινόμαυρο αντικείμενο". Ευτυχώς, την παρτίδα έσωσε ο μουσικός επιμελητής που αμέσως μετά έβαλε Μπόμπ Μάρλεϊ και "Get up, Stand up" .

(Πηγή της εικόνας)