Εξίσωση προς τα κάτω

Τα καλά νέα από την επιτυχή αποκωδικοποίηση των μυστικών του DNA και η μεγάλη σημασία της για τη γενετική ιατρική, τη βιολογία και τον άνθρωπο συνοδεύθηκαν από τις αντιρρήσεις κι επιφυλάξεις εκείνων, που διέβλεπαν κινδύνους για τα ανθρώπινα δικαιώματα από μια γενικευμένη και χωρίς τις αναγκαίες εγγυήσεις χρήση των νέων δεδομένων. Πολλές κυβερνήσεις έδωσαν το πράσινο φως στις αστυνομικές αρχές και θεσμοθέτησαν την εξέταση DNA υπόπτων για διάπραξη διαφόρων εγκλημάτων, ανοίγοντας παράλληλα δρόμο για παράνομη χρήση των δεδομένων αυτών. Η αντιμετώπιση της τρομοκρατίας διαθέτει τα τελευταία χρόνια στο οπλοστάσιό της και αυτή την εξέταση. Ωστόσο δεν έχουν λείψει οι υπερβολές.

Κατά το BBC στην Αγγλία δείγμα από το DNA υπόπτων για εγκλήματα έχει ληφθεί και αρχειοθετηθεί σε βάσεις δεδομένων, που αριθμούν ήδη 4 εκ. άτομα, ήτοι το 5,2% του πληθυσμού. Σε αυτά περιλαμβάνονται το 40% των μαύρων, το 13% των ασιατών και το 9% των λευκών κατοίκων του νησιού. Ενα σοβαρό και μέχρι σήμερα άλυτο πρόβλημα με τα στοιχεία αυτά είναι, ότι παραμένουν καταχωρισμένα ανεξάρτητα από την τύχη που έχει η δίωξη του υπόπτου. Είτε δηλαδή βρεθεί ένοχος, είτε αθωωθεί οι διωκτικές αρχές τηρούν (για πόσο χρόνο, άραγε;) τον τύπο του DNA του στις εγγραφές τους. Σοβαρό ζήτημα, όμως, συνιστά και ο έλεγχος ασφαλούς αφαίρεσης και καταστροφής των στοιχείων από τις βάσεις. Κατά το υπουργείο εσωτερικών, πάντως, τα στοιχεία DNA έχουν βοηθήσει να εξιχνιασθούν 20.000 εγκλήματα το χρόνο.

Η φυλετική σύνθεση αυτού του δείγματος των 4 εκ. ατόμων, που προφανώς "μεροληπτεί" σε βάρος εθνικών μειονοτήτων, έδωσε την ευκαιρία στο δικαστή σερ Στέφεν Σέντλεϊ να κάνει μια πρόταση που έχει ταράξει τα νερά: για να ανατραπεί προς μια δικαιότερη κατεύθυνση η υπερ-αντιπροσώπευση των μειονοτήτων στις βάσεις του DNA, αυτές να συμπληρωθούν με τα στοιχεία DNA όχι μόνο όλων όσων διαμένουν σε Αγγλία και Ουαλία, αλλά και όσων τις επισκέπτονται. Ο δικαστής, κατά πληροφορίες του αγγλικού τύπου θιασώτης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρώην μέλος του ΚΚ, με την πρότασή του -ηθελημένα ή μη- επιχειρεί να "διορθώσει" μια αδικία με μια αυθαιρεσία. Αυτό αφενός προκαλεί διαμαρτυρίες προσωπικοτήτων και φορέων όπως η Liberty, αφετέρου κάνει την κυβέρνηση Μπράουν να αναλογίζεται προβληματισμένη το τεράστιο ζήτημα διαχείρισης και γραφειοκρατίας που θα προκύψει καθώς και το πολύ μεγάλο θέμα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ).