Περί δανείων και γενών

Κατά τη γραμματική της νέας ελληνικής (Κλαίρη - Μπαμπινιώτη) "δάνειο" όνομα είναι κάθε ξένης προέλευσης λεξικό στοιχείο που εισάγεται και χρησιμοποιείται αυτούσιο ή παραλλαγμένο πχ. τρένο, τρακτέρ, μπρασελές.

Το γένος αυτών των λέξεων καθορίζεται από ποικίλους παράγοντες:

1. κάποιο παράδειγμα της ελληνικής γλώσσας, στο οποίο κι εντάσσονται (ο αμανές, η φούγκα, το κακάο)
2. το γένος των ελληνικών ονομάτων με τα οποία συνδέονται σημασιολογικά (η αργκό: η γλώσσα, η τζαζ: η μουσική)
3. το γένος τους από τη γλώσσα προέλευσης (η πλαζ < γαλλ. la plage)
4. όταν πρόκειται για έμψυχα όντα με το φυσικό γένος (ο / η σταρ)
5. όταν, τέλος, δεν έχουν προσαρμοσθεί στο σύστημα της ελληνικής συνήθως τους προσδίδεται το ουδέτερο γένος (το μπαρ, το λέϊ άπ)

Ενόψει αυτών τα ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ δεν συμμερίζονται απολύτως την οργή φίλου όταν σε χθεσινοβραδινό τηλεοπτικό δελτίο άκουσε το δημοσιογράφο να ρωτάει λουόμενο, εάν η παρτίδα τάβλι που έπαιζε με την παρέα του στην παραλία εντάσσεται σε "διεθνής τουρνουά", απλούστατα διότι η λέξη τουρνουά αφενός στα γαλλικά είναι γένους αρσενικού (κι άρα μπορεί να ισχύει η περίπτωση 3), αφετέρου στα ελληνικά σημαίνει διοργάνωση (κι επομένως πιθανώς να ισχύει η περίπτωση 2).

(Πηγή της φωτογραφίας)