Η προσωπική "στρατηγική" για τη δημοσιότητα έχει μερικές αρχές, που συνήθως επιβεβαιώνονται. Μεταξύ αυτών είναι και η γνωστή: "Καλή ή κακή δημοσιότητα, δεν έχει και τόση σημασία αν πρόκειται να γίνεις γνωστός". Οταν υπάρχουν (κι ασφαλώς υπάρχουν) τέτοιες περιπτώσεις κοντά μας, "αιχμάλωτοι" στην αναζήτηση του αλλοιώτικου δυσκολευόμαστε συχνά να αντιληφθούμε το μέγεθός τους. Ισως για αυτό να φταίει η πληθώρα παρόμοιας ύλης που αστείρευτα διοχετεύεται μέσω της τηλεόρασης στο σπίτι του καθενός. Ισως, πάλι, η "εξοικείωση" που προσφέρει η συναναστροφή με το "τίποτα" να αμβλύνει την οπτική μας. Παρόλα αυτά η ελληνική μιντιακή επικαιρότητα βρίθει τέτοιων ηρώων, που στην "πλάκα" καθορίζουν σημαντικό μέρος της δημόσιας κι ιδιωτικής ατζέντας στις συζητήσεις μας.
Οσα δυσκολευόμαστε ίσως να δούμε στο εγχώριο στερέωμα δείχνουν ευδιάκριτα όταν σηκώσουμε το βλέμμα στον κόσμο (στη διεθνή επικαιρότητα, που λένε λίγο πριν κλείσουν τα τηλεοπτικά δελτία). Ενα τέτοιο συμβάν αναφέρει στο χθεσινό ΒΗΜΑ η Α. Λαζαρίδου, με κάποιο φιλόδοξο κι ανήσυχο νέο καλλιτέχνη από την Κόστα Ρίκα, που για να (λέμε τώρα) ευαισθητοποιήσει τον κόσμο για το πρόβλημα των αδέσποτων ζώων, άφησε ένα σκυλί δεμένο σε μια γκαλερί να πεθάνει από ασιτία και δίψα.
Σε μια κοινωνία που δεν έχει ακόμα καταφέρει να ορίσει με αποδεκτό τρόπο το διαφορετικό, κάθε τι που φαντάζει "παράξενο" βγαίνει στον αφρό κι αναδεικνύει πρωταγωνιστές, που στο "χαβαλέ" μπορεί να κάνουν περιουσίες, κι αξίες που κολλάνε σαν γλίτσα κι όλο και δυσκολότερα "φεύγουν".
(Πηγή της εικόνας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου