ο (μετέπειτα σερ) Στάνλεϊ Μάθιους παίζει σε ηλικία 50 ετών το τελευταίο παιγνίδι του με τη Στόουκ Σίτι, ο Τσαουσέσκου γίνεται γενικός γραμματέας του ΚΚ Ρουμανίας ενώ ο Τσάρλι Μπραόυν και η παρέα του φιγουράρουν στο εξώφυλλο του περιοδικού Τάϊμ, απαγορεύεται η διαφήμιση τσιγάρων στη βρετανική τηλεόραση, το Τόκυο παίρνει από τη Ν. Υόρκη τα σκήπτρα της πολυπληθέστερης πόλης, πεθαίνει ο Λιγνός (Στάν Λόρελ), ο Νίκο Φιντένκο τραγουδάει ...
I giorni grigi sono le lunghe strade silenziose
Di un paese deserto E senza cielo
A casa d’Irene si canta si ride
C’e gente che viene, c’e gente che va
A casa d’Irene botiglie di vino
A casa d’Irene stasera si va
Giorni senza domani e il desiderio di te
Solo quei giorni che sembrano fatti di pietra
Niente altro che un muro
Sormontato da cocci di botiglia
A casa d’Irene si canta si ride
C’e gente che viene, c’e gente che va
A casa d’Irene botiglie di vino
A casa d’Irene stasera si va
E poi, ci sei tu a casa d’Irene
E quando mi vedi tu corri da me
Mi guardi negli occhi, mi prendi la mano
Ed in silenzio mi porti con te
A casa d’Irene si canta si ride
C’e gente che viene, c’e gente che va
A casa d’Irene botiglie di vino
A casa d’Irene stasera si va
Giorni senza domani e il desiderio di te
Nei giorni grigi io so dove trovarti
I giorni grigi mi portano da te
A casa d’Irene, a casa d’Irene
A casa d’Irene si canta si ride
C’e gente che viene, c’e gente che va
A casa d’Irene botiglie di vino
A casa d’Irene stasera si va
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου