Από τα σημερινά ΝΕΑ το άρθρο που ακολουθεί:"Πριν από 50 χρόνια σαν σήμερα, στις 3 Νοεμβρίου 1957, μια σκυλίτσα, η Λάικα, έγινε το πρώτο γήινο πλάσμα που στάλθηκε στο Διάστημα μέσα σε μια (σοβιετική) διαστημική άκατο ανοίγοντας συμβολικά, με τίμημα τη ζωή της, τον δρόμο των ανθρώπων προς τ΄ αστέρια.
Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1957, στις 22:28, η Κουντριάφκα-Λάικα, φορτωμένη με αισθητήρες που μετέδιδαν στη Γη τον καρδιακό ρυθμό της, την αρτηριακή της πίεση και την αναπνευστική συχνότητά της, τοποθετήθηκε μπροστά σε μια κάμερα και αναχώρησε από τη Γη για ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, η Λάικα έφερε αισίως εις πέρας την αποστολή της, που είχε διαρκέσει επτά ώς δέκα ημέρες, σε ύψος 1.600 χλμ. από την επιφάνεια της Γης.
Χρειάστηκε να περιμένουμε 45 χρόνια για να μάθουμε, διά στόματος ενός εκ των υπευθύνων της αποστολής, του Ντιμίτρι Μαλασένκοφ, ότι η Λάικα είχε πεθάνει μερικές ώρες μετά την εκτόξευση του πυραύλου. Τρελαμένη από το βουητό και τις δονήσεις, το σκυλί σπαρταρούσε καθώς η καρδιά του χτυπούσε τρεις φορές πιο γρήγορα από το κανονικό. Ηρέμησε μόλις ο δορυφόρος μπήκε σε τροχιά και επικράτησε σιωπή, αλλά λίγο μετά προέκυψαν ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα.
Η θερμομόνωση του δορυφόρου είχε εν μέρει καταστραφεί όταν ο δορυφόρος αποσπάστηκε από τον πύραυλο. Μέσα σε τέσσερις ώρες, η θερμοκρασία μέσα στον δορυφόρο έφτασε τους 41 βαθμούς Κελσίου, αντί των 15 που προβλέπονταν, και συνέχισε να ανεβαίνει. Πέντε ώρες μετά την εκτόξευση, η Λάικα δεν έδινε πια κανένα σημείο ζωής. Ο ουράνιος τάφος της εξακολούθησε να γυρίζει γύρω από τη Γη ώς τις 14 Αυγούστου 1958, οπότε εξαερώθηκε μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα".
Για την αντιγραφή
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ
(Η φωτογραφία έχει ληφθεί από εδώ).
Την Κυριακή 3 Νοεμβρίου 1957, στις 22:28, η Κουντριάφκα-Λάικα, φορτωμένη με αισθητήρες που μετέδιδαν στη Γη τον καρδιακό ρυθμό της, την αρτηριακή της πίεση και την αναπνευστική συχνότητά της, τοποθετήθηκε μπροστά σε μια κάμερα και αναχώρησε από τη Γη για ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό. Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, η Λάικα έφερε αισίως εις πέρας την αποστολή της, που είχε διαρκέσει επτά ώς δέκα ημέρες, σε ύψος 1.600 χλμ. από την επιφάνεια της Γης.
Χρειάστηκε να περιμένουμε 45 χρόνια για να μάθουμε, διά στόματος ενός εκ των υπευθύνων της αποστολής, του Ντιμίτρι Μαλασένκοφ, ότι η Λάικα είχε πεθάνει μερικές ώρες μετά την εκτόξευση του πυραύλου. Τρελαμένη από το βουητό και τις δονήσεις, το σκυλί σπαρταρούσε καθώς η καρδιά του χτυπούσε τρεις φορές πιο γρήγορα από το κανονικό. Ηρέμησε μόλις ο δορυφόρος μπήκε σε τροχιά και επικράτησε σιωπή, αλλά λίγο μετά προέκυψαν ανυπέρβλητα τεχνικά προβλήματα.
Η θερμομόνωση του δορυφόρου είχε εν μέρει καταστραφεί όταν ο δορυφόρος αποσπάστηκε από τον πύραυλο. Μέσα σε τέσσερις ώρες, η θερμοκρασία μέσα στον δορυφόρο έφτασε τους 41 βαθμούς Κελσίου, αντί των 15 που προβλέπονταν, και συνέχισε να ανεβαίνει. Πέντε ώρες μετά την εκτόξευση, η Λάικα δεν έδινε πια κανένα σημείο ζωής. Ο ουράνιος τάφος της εξακολούθησε να γυρίζει γύρω από τη Γη ώς τις 14 Αυγούστου 1958, οπότε εξαερώθηκε μπαίνοντας στην ατμόσφαιρα".
Για την αντιγραφή
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ
(Η φωτογραφία έχει ληφθεί από εδώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου