Πριν από κάμποσα χρόνια, σαν σήμερα, οι μαθητές πολλών γυμνασίων της χώρας έβγαζαν "άσπρη κόλλα" κι έγραφαν έκθεση. Θέμα είχε την αποταμίευση και τη σημασία της (στην τότε εποχή). Συχνά για την καλύτερη έκθεση υπήρχε και βραβείο: ο κλασσικός, μεταλλικός, χρωματιστός κουμπαράς του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, με το χαρακτηριστικό κλειδί. Οι κόλλες ανάμεσα σε άλλα γέμιζαν με κοινοτοπίες και στερεότυπες αναφορές σε μύθους κι "ηθικούς" κανόνες, για να καταλήξουν στον επιθυμητό (και αναγκαίο, αν ήθελε να διεκδικήσει κανείς το βραβείο) επίλογο περί της μεγάλης αξίας της αποταμίευσης για την πρόοδο του ανθρώπου. Την εποχή εκείνη, βέβαια, μολονότι το βιωτικό επίπεδο ήταν κατά πολύ χαμηλότερο, οι περισσότεροι αποταμίευαν μικρά ή μεγάλα ποσά που φυλούσαν συχνότερα στο σπίτι (μπαούλα, συρτάρια, πουγκιά) παρά στις τράπεζες. Την εποχή εκείνη η αποταμίευση ήταν και λίγο "μόδα".Ισως η παλιά αυτή συνήθεια (σχολική έκθεση με αυτό το θέμα στις 31.10) να συνεχίζεται στις μέρες μας, θα ήταν όμως παράδοξο να συμβαίνει κι ο λόγος είναι απλός: Εδώ κι αρκετό καιρό η κατάσταση έχει αλλάξει. Οσα μάθαιναν παλιά οι μαθητές για κουμπαράδες και οικονομία σήμερα είναι σχεδόν άχρηστα. Αν δεν ξέρει κανείς σήμερα να επιλέγει το "συμφερότερο" δάνειο με το "χαμηλότερο" επιτόκιο, να διακρίνει τις "ευκαιρίες" στη ρήτρα ελβετικού φράγκου ή αγγλικής στερλίνας, να αποκωδικοποιεί τα ψιλά γράμματα στα προγράμματα "μεταφοράς" πιστωτικών υπολοίπων καρτών και δανείων, να γνωρίζει απ' έξω κι ανακατωτά τα νέα "δανειακά προϊόντα" βρίσκεται σε πολύ δυσχερή θέση.
Χρησιμότερο θα ήταν, λοιπόν, σήμερα να γράφουν εκθέσεις οι μαθητές όχι για την "παρωχημένη" αποταμίευση, αλλά για τη σημασία των νέων καταναλωτικών, στεγαστικών κι άλλων δανείων και πιστωτικών καρτών στην καθημερινή ζωή και πώς μπορεί κανείς καλύτερα να τα επιλέξει. Κι αν θελήσουν οι τράπεζες, υπάρχει ασφαλώς τρόπος να συνδυασθούν όλα αυτά με την αποταμίευση: Να μελετήσουν και να λανσάρουν το "αποταμιευσοδάνειο".
(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου