Από σημερινό email:"...Γράφατε τις προάλλες πως είναι πολυτέλεια να λέει κανείς, ότι η άσκηση της πολιτικής στην Ελλάδα γίνεται (ακόμη και) με όρους τηλεοπτικής επικαιρότητας και δύσκολα θα διαφωνούσα σε αυτό.
Ωστόσο ένα άλλο μοντέλο άσκησης πολιτικής προσφέρει ο Ολυμπιακός: Μόλις τέλειωσε η (μακράν, που λένε κι οι αθλητικοί συντάκτες) καλύτερη χρονιά της ομάδας στην Ευρώπη, η οποία βρίσκεται (έστω με προσφυγές κι εφέσεις) 1 μόνο βαθμό μακριά από την κορυφή του εγχώριου πρωταθλήματος και σήμερα κρίνεται η τύχη του προπονητή της.
Ετσι, "με τη μία" (άλλη προσφιλής έκφραση των μελών του ΠΣΑΤ) δείχνει σε όλους και κυρίως στους οπαδούς της, πως είναι διαρκώς παρούσα και αγωνιούσα για την (κάθε χρόνο) κατάκτηση του πρωταθλήματος, παίρνοντας -πάντα έγκαιρα- τα αναγκαία "διορθωτικά" μέτρα. Πέραν αυτού, τρίζει τα δόντια στους παίκτες (για να τα δώσουν όλα) και κρατάει ... "χρυσή" εφεδρεία (για την επόμενη φορά) τον κ. Τάκη Λεμονή.
Αν τώρα παρομοιάσει κανείς τον Ολυμπιακό με τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ και τον υπό διωγμό προπονητή του με τους υπό κρίση υπουργούς / στελέχη των κομμάτων η διαφορά είναι προφανής: ο Λεμονής (όπως και τόσοι άλλοι προπονητές του θρύλου) είναι αδιόρθωτος, ίσως κι "άρρωστος", οπαδός και "στρατιώτης" της ομάδας, ενώ στα κόμματα αφθονούν οι βαθμοί από ...λοχαγό και πάνω."
Για την αντιγραφή
ΜΟΝΑ - ΖΥΓΑ
ΥΓ: Η προσθήκη του πρώτου link είναι "προσφορά" στον τακτικό αναγνώστη μας.
(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου