Ο Τζέρεμι Χαντ, σκιώδης υπουργός πολιτισμού των συντηρητικών, διαβάζοντας πέρα από τα "προφανή και εύκολα" αυτής της ιστορίας χρησιμοποιεί την υπόθεση για να σταθεί στη μεγάλη σημασία (που έχει στο τελικό "αποτέλεσμα") η απίστευτη συχνά πίεση που ασκείται στους δημοσιογράφους να συνεχίζουν ένα θέμα για το οποίο δεν υπάρχουν, ουσιαστικά, ειδήσεις. Δεν έλειψαν κι αυτοί, που αποκαλύπτουν (κατόπιν εορτής) στο σημερινό Γκάρντιαν πως η επιμονή μερίδας του τύπου με την υπόθεση είχε υπόψη της "έρευνα αγοράς" που αναδείκνυε την αχόρταγη διάθεση των ερωτηθέντων να διαβάζουν και να διαβάζουν και να διαβάζουν συνεχώς ο,τιδήποτε για την εξαφάνιση της μικρής Μαντλίν.
Και τώρα που δείχνει να "χόρτασε" το κοινό, ήρθε για κάποιες από τις εφημερίδες που την τροφοδοτούσαν η ώρα του λογαρισμού. Μέχρι να παρουσιασθεί νέα "ευκαιρία" και να μπουν στον ίδιο "πειρασμό", μιας και τα περισσότερα πράγματα σε αυτή τη ζωή σταθμίζονται στο δίπολο "κέρδους και ζημίας".
(Η εικόνα έχει ληφθεί από εδώ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου